คุ้นเคยแล้ว...กับความมืดมิด แต่หัวใจไม่ถูกปิดยังคิดที่จะฝัน แม้น้ำตาจะรินไหลทุกวี่วัน ในความเงียบงันนั้น...มันเป็นเรื่องธรรมดา ครั้งหนึ่ง...ความรักที่เคยคิด ดูช่างมีชีวิตและล้ำค่า แม้ความรักในความจริงทำให้ฉันเสียน้ำตา ถึงกระนั้น...ยังปรารถนาที่จะรักอย่างเข้าใจ ผ่านมาแล้วความเศร้าทั้งปวง ความหวงห่วงที่เคยมีและเคยได้ ทั้งความรัก ความคิดถึง ความห่วงใย แม้สุดท้ายจะต้องจบลงด้วยคำลา แล้ววันนี้...ฉันควรจะกลัวอะไรอีก เมื่อชีวิตไม่อาจหลบหลีกความจริงสิ่งที่ว่า ไม่มีอะไรแน่นอนในหัวใจผู้คนที่ผ่านเข้ามา หากฉันต้องเสียใจอีกสักครา...ก็ไม่ทำให้คุณค่าแห่งรักลดน้อยลง
แอ็ปเปิ้ล 29 พ.ค. 2546 11:45 น. - ID 34539 
1125
7
0
29 พฤษภาคม 2546 11:51 น. - comment id 141453
จริงค่ะ ............................................ :)
29 พฤษภาคม 2546 12:04 น. - comment id 141463
เห็นด้วยค่ะ
29 พฤษภาคม 2546 12:54 น. - comment id 141478
ก็ยังดีที่ได้สัมผัสลิ้มลอง
29 พฤษภาคม 2546 14:25 น. - comment id 141516
เคยคิดว่าเข้าใจในความรัก เคยคิดว่าอยากเข้าใจเหมือนๆ กับคนในนิยาย เค้าเล่ากันว่า ความรัก คือการให้และเห็นคนที่ รักมีความสุข แต่บางทีหัวใจดื้อรั้นดวงนี้ ยังไม่ยอมเข้าใจ
29 พฤษภาคม 2546 14:57 น. - comment id 141532
...ยังดีนะค่ะ ที่จบแบบที่มีคำลา แต่อีกหลายๆคน คำลาสักคำก็ไม่ออกจากปาก ........ทักทายค่ะ..............
29 พฤษภาคม 2546 20:44 น. - comment id 141604
ใช่ชีวิตด้วยความเข้าใจ และไม่ฝืนธรรมชาติ ... โตขึ้นอีกแล้วนะคะ น้องเอ๋ ~^_^~
29 พฤษภาคม 2546 22:44 น. - comment id 141655
สิ่งที่มนุษย์พูดว่าไม่กลัว แต่ภาพเงาบางเบื้องหลัง คือความกลัวที่แฝงอยู่ ...ในจิตใจ...
4 กันยายน 2546 12:56 น. - comment id 144970
เอาความรู้สึกของตัวเองมาบอกใช่ไหมละ แต่บางครั้งสิ่งที่เรากลัวมาก ๆ จะกลายเป็นความเคยชิน เมื่อเจอบ่อย ๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
