ผ้าบางเบาเคล้าเคลียเลียโลมเนื้อ ชมพูเรื่อเจือจางพรางผิวใส ยามลมพัดสะบัดพลิ้วปลิวปัดไป ชวนคลั่งไคล้ใคร่เป็นลมข่มโชยมา ด้วยผืนผ้าพาใจให้ไหวหวั่น แนบเนื้อนั้นหนั่นแน่นแหนหวงหนา เกิดรอยโก่งโค้งเว้าเข้าอุรา แสนเพลินตาพาใจให้หลงมอง ครั้นฝนพรำพร่ำมาฟากฟ้าฝาก หยดน้ำมากหลากไหลให้หม่นหมอง ผ้าชุ่มน้ำฉ่ำแนบแอบตระกอง จนนวลน้องเจ้าของผ้าน่าแดงอาย หล่อนเลิกเพลินเดินลัดตัดชายหาด กระวีกระวาดกวาดสายตาน่าใจหาย แม้สองมือถือป้องประคองกาย แต่ยักย้ายส่ายตามยามหล่อนเดิน
นกตะวัน 27 พ.ค. 2546 19:50 น. - ID 34491 
454
1
0
28 พฤษภาคม 2546 18:10 น. - comment id 141289
บรรยายเสียจนเห็นภาพเลยค่ะ ***แวะมาทักทายนะค่ะ***
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
