โอ้ว่าพี่จ๋า.............จำลาจากไกล พี่ไม่เข้าใจ ...............อาลัยพี่จริง ยังจำติดตรึง.........ถึงในทุกสิ่ง พี่น้องหนุงหนิง .........แอบอิงคุยกัน พี่แกล้งหยอกล้อ...น้องพ้อ พี่ขัน มีเธอมีฉัน.................รำพันกันไป หัวใจสับสน..........กมลหม่นไหม้ ต้องจากกันไกล.........ใจหายนะคะ ยังจำคำสอน.........ก่อนนอนไหว้พระ น้องไม่ลืมค่ะ..............ไหว้พระทุกวัน เมื่อคืนพี่จ๋า..........พี่มาในฝัน เกรี้ยวกราดดุดัน.......ในฝันขมขื่น น้องสั่นงันงก........แล้วตกใจตื่น ใจคงสุดฝืน...............สะอื้นออกมา น้ำตาไหลนอง.......สองแก้ม พี่จ๋า อยากเว้าวอนว่า........พี่อย่าหน่ายหนี น้องอยู่ไม่นาน......ถึงกาลที่มี จากกันดีดี.................สิ่งนี้ต้องการ
25 พฤษภาคม 2546 20:27 น. - comment id 140422
เรนชอบจัง.. บทกวี.. สื่อ..ความรู้สึก.. ได้น่ารัก.. เรน..ชื่นชม นะค่ะ...
25 พฤษภาคม 2546 22:43 น. - comment id 140468
จากกันไม่ทันลา ต้องหายหน้าลาไปไกล ไม่ว่าจากไปไหน ยังห่วงใยไปชั่วกาล ............................... E:p
26 พฤษภาคม 2546 18:44 น. - comment id 140694
เขียนถึงใครค่ะ น่ารักจัง
26 พฤษภาคม 2546 23:00 น. - comment id 140751
น้ำตาไหลนอง.......สองแก้ม น้องพี่ อยากเว้าวอนว่า........พี่ไม่หน่ายหนี พี่ทราบดีครับ ......ถึงกาลที่มี จากกันดีดี.................สิ่งนี้ต้องการ ดอกไม้เบิกบาน....สี่ปีรอบรั้วมหาลัย พี่ขออำนวยอวยชัย .... พานพบความสำเร็จ
27 พฤษภาคม 2546 08:34 น. - comment id 140838
ชอบเหมือนกันค่ะ
27 พฤษภาคม 2546 21:37 น. - comment id 141017
... น่ารักจริงจริง น้องหญิง..พี่ชาย รักกันไม่หน่าย ไม่กลายเปลี่ยนไป ถึงแม้ต้องจาก จำพรากกันไกล รักนั้นยิ่งใหญ่ ตลอดไปนิรันดร์ ชอบมากเลยค่ะ @^_^@
28 พฤษภาคม 2546 01:55 น. - comment id 141078
ขอให้พบพี่ชายเร็วๆแล้วกันนะคะ จะได้ไม่เป็นโรคเหงา