น้ำค้างของรุ่งอรุณ แพรวพรายเป็นประกายกลมสดใส ยามที่แสงแรกแห่งตะวัน สาดส่องลงมาเป็นสาย....คล้ายใยทอง ทาบทาไปยังดอกไม้ใบหญ้า ที่มีน้ำค้างพร่างพรม น้ำค้าง.... กระทบกับแสงตะวัน ส่องแสงเป็นประกาย แวววาวราวเพชรลูก งดงามดุจดั่งอัญมณี ชวนให้เก็บไว้เชยชม ลมพัด...... กระโชกเพียงวูบ ใบหญ้าสั่นพลิ้ว น้ำค้างพร่างพรู ร่วงหล่นลงสู่ดิน...... ชวนให้คำนึง มิว่าสรรพสิ่งใด ที่งดงามตระการตา ต่างก็มีช่วงเวลาอันสั้น ไม่เคยดำรง..... อยู่ได้เนิ่นนาน
24 พฤษภาคม 2546 23:23 น. - comment id 140323
น้ำค้าง แม้มิได้ มากมายนัก ประจักษ์ ใจว่า ค่าเจ้าด้อย แค่พรม ผืนหญ้า มาปรอยปรอย ร่วงลอย ลงมา เวลาเช้า ดำรง คงที่ มิเนิ่นนาน เมื่อกาล ผ่านเวลา มาเผดเผา เลือนหาย จากไป ไหนหรือเจ้า ชะเศร้า โศกใด ไปด้วยหรือ เก็บเกี่ยว กักกั้น กันอย่างไร จะให้ น้ำใจ อันใสซื่อ ตวงน้ำ ค้างรอง ด้วยสองมือ ยึดถือ เก็บไว้ ให้นานนาน ที่สุด ระเหย เลยใจหาย แดดสาย สาดแสง แรงสะท้าน ละออง ไออ่อย ค่อยเจือจาง วับว่าง ระเหย เลยต้องลา หากมั่น ใจแน่ แม้เฝ้ารอ วันรุ่ง พรุ่งพอ ก็พบหน้า น้ำค้าง นวลผ่อง ต้องกลับมา เพื่อว่า มาเยื่อน เพื่อนอรุณ
24 พฤษภาคม 2546 23:35 น. - comment id 140325
ไม่คาดคิดว่า คุณม้าก้านกล้วยจะเข้ามาอ่าน แถมยังแต่งกลอนไพเราะเสนาะเสียง มาให้เป็นของกำนัลอีกด้วย ขอบคุณมากค่ะ
25 พฤษภาคม 2546 06:44 น. - comment id 140356
ชอบค่ะ ชอบน้ำค้างตอนเช้าๆ ยิ่งตอนที่อยู่ที่บ้านคุณยาย...ที่ต่างจังหวัด ชอบตื่นเช้าๆ...มาเดินเท้าเปล่า...บนหญ้าชื้นๆ เต็มไปด้วยน้ำค้าง @^_^@
25 พฤษภาคม 2546 21:28 น. - comment id 140436
คุณผีเสื้อปีกบางคะ ดิฉันก็เป็นเฉกเดียวกับคุณค่ะ ชอบน้ำค้างยามรุ่งอรุณมากเลย ทุกวันนี้ตื่นขึ้นมายังชอบเดินเท้าเปล่า เหยียบย่ำไปบนผืนหญ้าค่ะ และที่ชอบมากอีกอย่างคือ ชอบถ่ายรูปดอกไม้ที่มีน้ำค้างพร่างพรมค่ะ
26 พฤษภาคม 2546 13:29 น. - comment id 140616
ไม่มีความจริงแท้แน่นอน อยู่กับเราทุกตอนทุกบท แม้แต่แค่ความรักยังมีเพิ่มมีลด ไม่เหมือนเดิมทั้งหมดหรอกคนดี ***แวะมาทักทายค่ะ คงจะช้าไปหน่อยไม่ว่านะค่ะ พึ่งจะกลับมาจากกรุงเทพฯ นะค่ะ***
26 พฤษภาคม 2546 13:29 น. - comment id 140617
ไม่มีความจริงแท้แน่นอน อยู่กับเราทุกตอนทุกบท แม้แต่แค่ความรักยังมีเพิ่มมีลด ไม่เหมือนเดิมทั้งหมดหรอกคนดี ***แวะมาทักทายค่ะ คงจะช้าไปหน่อยไม่ว่านะค่ะ พึ่งจะกลับมาจากกรุงเทพฯ นะค่ะ***
26 พฤษภาคม 2546 14:21 น. - comment id 140634
สวัสดีค่ะคุณผู้หญิงไร้เงา ไม่มีคำว่าสาย สำหรับการแวะเวียนมาทักทายหรอกนะคะ