มองดอกแก้วแพรวพราวสกาวเด่น ขาวนวลเย็นเห็นไกลใคร่ไขว่คว้า กลีบชั้นเดียวเกี่ยวกันหลั่นเรียงมา สวยนักหนาพาใจให้ร้อนรน จึงเดินใกล้ไปคว้ามาดูเล่น กลีบที่เห็นเป็นขาวพราวร่วงหล่น เหตุไฉนใยดอกชอกช้ำจน แค่มือคนชนทรุดหลุดร่วงลา แก้วดอกนี้มีกลิ่นฟุ้งจรุงใจ หอมหวนไปไกลมากยากค้นหา แต่แมลงแห่งกลางคืนฝืนบินมา เพื่อเสาะหาภักษาฉ่ำน้ำหวานดี ดั่งหญิงสาวขาวสวยด้วยผิวเด่น เล็งแลเห็นเป็นคนงามตามวิถี แต่อ่อนแอแย่กว่าใครในปฐพี แม้เธอนี้มีเสน่ห์เล่ห์ล่อชาย
นกตะวัน 23 พ.ค. 2546 13:55 น. - ID 34352 
727
1
0
23 พฤษภาคม 2546 17:20 น. - comment id 140175
กลอนเพราะดีนะคะ เข้ามาอ่านเพราะชอบดอกแก้วอ่ะ :) ..................................... ;)
26 พฤษภาคม 2546 23:10 น. - comment id 140756
แต่ได้ดีทีเดียว น่าจะยาวกว่านี้อีกนิด
29 พฤษภาคม 2546 15:20 น. - comment id 141544
หนึ่งส่งไปให้แก้วอ่านแล้วนะพี่
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
