เคยคิดว่าเวลาจะบ่มความเข้มแข็ง ช่วยให้ใจที่อ่อนแรงแกร่งกล้า หากสักวันเธอเดินเข้ามาบอกลา ไม่มีหรอก...น้ำตา...จะพร่างพราย แต่วันนี้...เธอกลับมาทำดีอีกครั้ง ความเข้มแข็งที่บ่มสร้าง...ก็พังลงง่ายง่าย หรือเวลา...ไม่อาจช่วยเยียวยาได้มากมาย เพราะสุดท้าย...ก็ร้องไห้...ไม่ต่างอะไรจากเดิม
19 พฤษภาคม 2546 21:59 น. - comment id 139500
เศร้าจัง น้องพู่.. ขอให้เศร้าเฉพาะบทกลอนนะ
20 พฤษภาคม 2546 08:23 น. - comment id 139536
........อาจต้องใช้เวลานานสักหน่อย อดทนและแข้มแข็งไว้จ๊ะ.........
20 พฤษภาคม 2546 11:55 น. - comment id 139557
หายไปเสียนานจึงซมซานกลับมา คงใช้เวลาเยียวยาใจสลาย แต่ก็ดีใจที่กลับมาเสียได้ ตั้งต้นใหม่ที่ค้างใจลืมไปนะเธอ
20 พฤษภาคม 2546 12:36 น. - comment id 139572
พอดีเดินไปสะดุดขา อดีตแฟนอะค่ะ ผลก็เลยออกมาหยั่งเงี๊ย ได้บรรยายออกมา เศร้าเดี๋ยวเดียวก็แล้วหละค่า \[* _*]/
28 พฤษภาคม 2546 13:48 น. - comment id 141199
เห็นด้วย !!! เวลา ไม่ช่วยอะรัยเลยจริง ๆ แต่อาจช่วยให้เราได้บทเรียน + ทำให้เราเข็มแข็งขึ้น
28 พฤษภาคม 2546 13:51 น. - comment id 141201
หากเหนื่อยนัก...ก็หยุดพักใจลงบ้าง เพื่ออีกครั้ง..เป็นคนใหม่ไม่หลีกหนี ปล่อยน้ำตา..ไหลออกมาเถอะคนนี้ ในโลกนี้..มีคนดีอีกมากมาย อย่าเหนื่อยล้า..จะเสาะหาสิ่งใหม่ ๆ ปล่อยหัวใจ...ให้เดินทางดูอีกครั้ง แสวงหา..ที่พักใหม่อย่าหมดหวัง ใจก็ยัง..คือดวงเก่านะคนดี