ตะวันเฉิดฉาย ใบไม้โบกสะบัด พระพายโพยพัด ตวัดยอดหญ้า พริ้วลมแกว่งไกว สั่นไหวงามตา นอนบนพื้นหญ้า ธารากล่อมครัน ปล่อยวางความคิด วิจิตรความฝัน โลกหยุดหมุนพลัน ตะวันหยุดนิ่ง ยินเพียงนกร้อง กู่ก้องสรรพสิ่ง ความคิดหยุดวิ่ง หยุดชิงยศฐา ใจเอยสงบเงียบ พร้อมเพรียบสุขา ลงนอนพักตา กลางพฤกษาหลับสบาย
15 กันยายน 2544 15:09 น. - comment id 11708
แต่งได้เพราะมาก อ่านแล้วอยากจะหลับให้สบาย แต่อย่าพักนานนักนะ * เมื่อเหนื่อยนักได้หยุดพักเพียงสักนิด หยุดความคิดดับอารมณ์ข่มประสาท แล้วซึมซับความงามธรรมชาติ ส่วนที่ขาดได้สร้างเสริมเติมพลัง * เมื่อหายเหนื่อยจงลุกเดินอย่าเพลินนาน รีบทำงานต
16 กันยายน 2544 04:30 น. - comment id 11757
ความสุขเล็กๆน้อยๆคือการที่เราได้พักผ่อนทามกลางธรรมชาตินี่แหล่ะครับ คุณเสี้ยว ไพเราะครับ
16 กันยายน 2544 04:59 น. - comment id 11763
อ่านแล้วอยากพักบ้างจัง เพราะทั้งคำและเนื้อความเลยหล่ะ
16 กันยายน 2544 09:04 น. - comment id 11776
เพราะมากค่ะ...อ่านแล้วรู้สึกสบายตาสบายใจดีจัง
16 กันยายน 2544 21:55 น. - comment id 11832
เย็นสบายๆๆๆๆ.......
17 กันยายน 2544 02:08 น. - comment id 11852
อืมมขอหลับด้วยคนน๊าาาา แต่ไม่มีตักให้หนุนนอนเลยอ่ะ ช่วยเติมหน่อยดิ
17 กันยายน 2544 10:59 น. - comment id 11878
หากมีเธออยู่ // เคียงคู่ชิดกาย // แอบหนุนตักสบาย // ให้ฟ้าใสห่มคลุม--อิ อิ--เติมตักอุ่นๆ ไว้คอยหนุนนอนให้คุณเงาแล้วค่ะ/////ดีใจค่ะ ที่หลายๆคนชอบ