หนุ่มน้อย เดินล่องลอย กลางสายฝน ผ่านหมู่คน มากหน้า และหลากหลาย ได้พบหน้า เจรจา ทั้งหญิงชาย คนมากมาย ได้มา เป็นเพื่อนกัน แล้วก็มี หนึ่งนารี ที่เดินผ่าน ให้หยุดอยู่ เนิ่นนาน เกินใครนั่น เธองามใส ทั้งจิตใจ และผิวพรรณ กว่าใครอื่น ที่ฉัน ได้พบเจอ จากตอนนั้น ถึงตอนนี้ เนิ่นนานพ้น แต่ใจคน ยังคิดถึง อยู่เสมอ ยังอยากพบ อยากเห็น เจอหน้าเธอ เพราะได้เผลอ เทใจ ไปรักกัน ฝนก็ตก กระหน่ำ พายุซัด ให้เห็นชัด ว่าซ้ำเติม กระหน่ำฉัน วันนี้ที่ เราไม่ได้ อยู่ด้วยกัน เหล่านี้นั้น ล้วนให้ฉัน ยิ่งช้ำใจ อยากให้ฝน หยุดร่วงโรย โปรยจากฟ้า อย่าได้มา ซ้ำเติมฉัน จะได้ไหม ที่เป็นอยู่ ตอนนี้ ก็เกินใคร ขอเถิดหนา โปรดอย่าได้ ตอกย้ำกัน อยากจะขอ ท้องฟ้า ช่วยอวยให้ เราได้พบ กันใหม่ เธอกับฉัน ขอให้ฟ้า สดใส เรารักกัน เหมือนเช่นวัน ที่เคย ที่ผ่านตา ช่วยให้ฝัน นั้นเป็นจริง จะได้ไหม ขอให้ได้ พบคู่เคย เสน่ห์หา ขอให้เธอ คิดถึง และกลับมา อยากขอฟ้า แค่นั้น แค่นั้นเอง
12 พฤษภาคม 2546 00:40 น. - comment id 137483
ก็แบบว่า กว่าจะรู้ จะซึ้ง ถึงคำว่ารัก ก็ต้องรอ จนวัน ที่มันไม่เหลือใคร ฉันเพิ่งรู้ตัว วันนี้ ว่าขาดเธอ เหมือนขาดใจ ว่าชีวิตเลวร้ายแค่ไหน ถ้าไม่มีเธอ
12 พฤษภาคม 2546 01:51 น. - comment id 137493
ข อ ใ ห้ ไ ด้ เ จ อ เ ธ อ อี ก ค รั้ ง นึ ง น ะ ค่ ะ เ ธ อ ม า กั บ ฝ น . . . อิ อิ =^____________^=
12 พฤษภาคม 2546 16:56 น. - comment id 137661
สาวหนึ่งนางอ้างว้างอยู่กลางฝน ได้เจอะคนคนนั้นก็หวั่นไหว แอบอิงอุ่นไม่นานก็ผ่านไป เก็บเอาไว้เพียงอุ่นไอไม่อาจลืม
12 พฤษภาคม 2546 16:56 น. - comment id 137662
สาวหนึ่งนางอ้างว้างอยู่กลางฝน ได้เจอะคนคนนั้นก็หวั่นไหว แอบอิงอุ่นไม่นานก็ผ่านไป เก็บเอาไว้เพียงอุ่นไอไม่อาจลืม
12 พฤษภาคม 2546 16:57 น. - comment id 137663
สาวหนึ่งนางอ้างว้างอยู่กลางฝน ได้เจอะคนคนนั้นก็หวั่นไหว แอบอิงอุ่นไม่นานก็ผ่านไป เก็บเอาไว้เพียงอุ่นไอไม่อาจลืม