พรุ่งนี้จะมีอะไรที่ดีกว่า ฉันดึงตัวเองออกจากความเป็นคนไร้ค่าไม่ได้ เมื่อระหว่างเราเหมือนยืนอยู่บนโลกคนละใบ โลกหนึ่งเต็มไปด้วยใครๆ ส่วนโลกอีกใบมีแต่คนร้าวราน ฉันเหนื่อย..เหนื่อยอย่างไม่มีวันจะหายเหนื่อย หัวใจยังเต้นไหวอยู่เรื่อยๆ..ในขณะที่พยายามกล้าหาญ เพียงมองตาเธอก็รู้ดีว่า..ต้องเหว่ว้าตลอดกาล รักของฉันเหมือนดอกไม้ที่ยังไม่บาน..แล้วต้องตาย.. ฉันทำดีที่สุดได้แค่นี้.. จึงต้องยอมรับความจริงที่มีว่าเจ็บปวดแค่ไหน กับน้ำตาที่เผลอรไหลริน ความรู้สึกที่ไม่จบสิ้นของหัวใจ เธอไม่ต้องห่วงอะไร ทุกอย่างจะเกิดง่ายและจบง่าย..แม้ดอกไม้จะตายลำพัง
7 พฤษภาคม 2546 20:56 น. - comment id 136257
ชอบมากกกกกกกกกกกกกก ตายไปแล้ว
7 พฤษภาคม 2546 23:36 น. - comment id 136299
ชอบเหมือนกัน
8 พฤษภาคม 2546 01:05 น. - comment id 136341
อืม..........ดอกไม้ที่ยังไม่บานแล้วตาย ตายแล้วจริงงงงงงงงงงงง
8 พฤษภาคม 2546 08:35 น. - comment id 136398
วันนี้ยังมีอยู่...พรุ่งนี้อาจว่างเปล่า เพียงเพื่อวันนี้..ยังมีอยู่ก็เพียงพอ ตราบที่ฟ้ายังคงกว้าง... ...ฉันก็ยังอยากจะสร้างฝันอันสดใส..
8 พฤษภาคม 2546 11:36 น. - comment id 136444
ง่ะ ตายกันหมดเลย ฟื้นๆๆ ขอบคุณกั๊บ
8 พฤษภาคม 2546 14:34 น. - comment id 136509
ไม่เหงาแย่หรอ ตายเพียงลำพังเนี่ย
8 พฤษภาคม 2546 21:06 น. - comment id 136642
มีหลายคนที่ต้องตายเพียงลำพังค่ะ T_T พูดอย่างนี้ฟังดูเศร้าเนอะ
10 พฤษภาคม 2546 19:05 น. - comment id 137178
very sad na ..
11 พฤษภาคม 2546 23:57 น. - comment id 137467
นั่นดิ่
2 มิถุนายน 2546 22:24 น. - comment id 142673
ชอบอ่านกลอนที่ให้ความรู้สึกร่วมไปกับบทกลอนแบบนี้จัง... ถึงแม้เวลาอ่านจะปวด ๆ ใจก็เถอะ...แหะแหะ
24 สิงหาคม 2546 12:41 น. - comment id 144944
ทำไมถึงโดนใจแบบนี้นะ แต่งได้ดีมากจริงๆ อารมณ์นี้เลยค่ะ
25 สิงหาคม 2546 16:14 น. - comment id 144947
ให้รู้ไว้ว่าช่วงชีวิตหนึ่งคือความเจ็บปวด ความเจ็บปวดครั้งนี้จะจำไว้ ความรักของเธอเปรียบดอกไม้ไม่บานแล้วตายไป ความรักของฉันนั้นเปรียบไว้ดั่งหินที่ไม่เติบโต.................... แวะมาให้กำลังใจนะ