น้ำตา...ดิน

แอ็ปเปิ้ล

ฉันมาจากดินแดนอันไกลโพ้น
ข้ามฝ่าลม  ฝ่าฝน ใต้เงาฟ้า
ปีกของฉันโบยบินผ่านพายุน้ำตา
หอบความรัก ความศรัทธามาสู่เธอ
เหน็บหนาวในความเมินเฉย
อย่าชิงชังกันเลย หัวใจไหวเพ้อ
หากเพราะฉันต่ำค่า...เธออยู่สูงเกินเอื้อมเจอ
ได้โปรดเถอะเธอ...ขอแค่มองอยู่ไกล ๆ
แม้ฉันจะต้องทรมาน
แม้ต้องร้าวรานอย่างคนอ่อนไหว
สักครั้ง...หากเธอจะมองฉันด้วยหัวใจ
คนอย่างฉันคงมีความหมายกับเธอบ้างในสายตา
แต่นี่เธอไม่เคยเห็น
อาจเพราะสายลมไหวเอนบนผืนฟ้า
พัดความคิดถึงให้หล่นร่วงไปพร้อมหยดน้ำตา
เธอถึงไม่เคยเอื้อมมือมา..ไม่เคยรู้ว่าฉันรักเธอ
ฟ้าสูง...แผ่นดินต่ำ
คำนี้คอยเตือนย้ำอยู่เสมอ
อย่าห่วงเลยคนดี...ขออยู่ตรงนี้เพื่อมองเธอ
หากเมตตาก็โปรยฝนสักครั้งเถอะ
ให้ละลายความเพ้อและกลบซับน้ำตา...ดิน				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    7 พฤษภาคม 2546 18:29 น. - comment id 136220

    อยากจะเอื้อมมือมาให้เธอจับ
    แต่ก็ต้องดึงมือกลับเพราะหวั่นไหว
    กลัวเกรงว่าเธออาจจะเจอทุกข์ใจ
    เมื่อวันที่ฉันไกลไม่มีใจให้กับเธอเหมือนเดิม
    
    
    ***ดอกฟ้ากับหมาวัดนี้ใช่คุณใจปลายทาง กับคุณฤกษ์  ชัยพฤกษ์  หรือเปล่าค่ะ  เพราะเห็นคู่นี้เคยแต่ง  (ยินดีด้วย  ทำไม  )  ถ้าสงสัยยังไงก็ลองไปอ่านดูนะ***
  • รุ้งสวรรค์

    7 พฤษภาคม 2546 21:14 น. - comment id 136264

    ให้รออยู่ตรงนั้น
    จะปีนขึ้นไปหา
    ไม่ต้องลอยลงมา
    อยู่บนฟ้านั่นแหละดี
    
    ให้โลกได้รู้คนอย่างฉัน
    คู่ควรจะรักเธอ
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    7 พฤษภาคม 2546 23:57 น. - comment id 136304

    ต่ำคือแดน เขตแผ่นดิน
    เขตเมฆินสุดแดนฟ้า
    สูงส่งเหลือคนา พาให้คนึง
     อ้าว ๆ จะเป็นนักร้องซะแล้ว 
    แวะมาให้กำลังใจน่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน