จากอนุบาลจนถึงมหาวิทยาลัย มีวันนี้ได้ก็ภูมิใจเป็นหนักหนา จากเด็กดื้อที่โง่เขลาเบาปัญญา ถึงฝั่งฝันจนเก่งกล้าเพราะมีครู ตัวอักษรในบทกลอนที่ขีดเขียน จะนึกถึงวันที่ครูเพียร...สอนให้หนูได้เรียนรู้ ก.เอ๋ย ก.ไก่ ข.ไข่ ง.งู เรียงร้อยเป็นถ้อยคำที่สวยหรู...ก็เพราะครูที่สร้างฝันขึ้นมา ผ่านกะแสน้ำเชียวและโขดหินใหญ่ เรือลำน้อยยังพายไปอย่างไม่เหนื่อยล้า รุ่นแล้วรุ่นเล่าที่ผ่านเข้ามา เรือจ้างก็ยังฝันฝ่าส่งถึงฝั่งชัย จากนี้เหลือเพียงหน้าที่ของเรา ที่จะทำความฝันเล่านั้นให้เป็นจริงได้ แม้วันนี้...ไม่มีครูอบรมอยู่ใกล้ ๆ แต่คำสอนของครูยังอยู่ในใจตลอดมา ขอบพระคุณอีกครั้ง สำหรับหนึ่งแรงพลังที่มีค่า หนูภูมิใจในความเป็นครู...ด้วยรักและศรัทธา ขอตั้งปณิธานว่า...จะทำตัวเป็นคนดีที่มีค่าแก่สังคม *********************************************************************************** ขอขอบพระคุณ อาจารย์ทุกท่านตั้งแต่อนุบาลจนถึงมหาวิทยาลัย ที่ให้วิชาความรู้แก่ลูกศิษย์ อ.โชคชัย ที่สร้างความเชื่อมั่นและศรัทธาอย่างไม่ขาดตอน อ.ธเนศ และ รุ่นพี่ที่ ม.รังสิต ม.รามคำแหง และม.มหาสารคาม ที่เป็นแรงบันดาลใจให้ก้าวไป ในทางเดินแห่งฝัน และคุณค่าของชีวิตที่ได้เกิดมาเป็นคน อ.นงลักษณ์ อาจารย์ที่ปรึกษาในทุก ๆ เรื่อง และช่วยเหลือดูแลตลอดมา ด้วยรักและเคารพคะ
7 พฤษภาคม 2546 18:46 น. - comment id 136228
อยากบอกอะไรให้เธอฟัง ว่ายังมีครูที่ยังรักเราเสมอ ครูคนนี้น้องเองก็เจอะเจอ ก็พ่อแม่ไงเออเธอเข้าใจหรือยัง ทำไมถึงบอกพ่อแม่เป็นครูเรา เพราะท่านสั่งสอนก่อนใครเขามานานเนิน นานแล้วนะที่เรายังต้องเผชิญ ก็มีพ่อแม่ที่มาร่วมทางเดินช่วยแต่งเติมชีวิตเรา
7 พฤษภาคม 2546 20:38 น. - comment id 136255
คิดถึงคุณครูเหมือนกันน๊าา เพราะผมเพิ่งจบ ม .ปลายด้วยสิ ถ้าไม่มีท่านๆ เราคงไม่มีวันนี้หรอกเนาะ ผมเอนท์ติดด้วยครับ...เย้
7 พฤษภาคม 2546 21:18 น. - comment id 136265
ธรณีนี่นี้เป็นพยาน เราก็ศิษย์มีอาจารย์หนึ่งบ้าง
8 พฤษภาคม 2546 00:11 น. - comment id 136312
ไม่ต้องการให้ศิษย์กลับมาไหว้ ไม่ต้องการให้ใครกลับมาหา ไม่ต้องการให้มีพิธีร่ำลา ต้องการเพียงว่าให็ศิษย์เป็นคนดี เพียงระลึกถึง ก็พอแล้ว