แก้วตา ตกแตก

เชษฐภัทร วิสัยจร


เจ็บใจเจียนขาดบาดลมรัก
สักร้อยรอยแผลแพ้พ่าย
พิศวาส ขาดสะบั้นฝันร้าย
คนคล้ายควายโง่งมงง
ควักขี้เถ้าแดงร้อนมาทาหน้า
ไม่รู้สึก รู้สา อารมณ์หลง
สังเวช ชีวิต ปลิดปลง
ทระนง สิ้นแล้วนะแก้วตา
อยากระยำห้ำหั่นโลกันตร์นรก
ยอมตกจากสวรรค์หรรษา
หลบลี้ หนีฝันกัลยา
สิ้นแรง ปรารถนาเหยื่ออารมณ์
ไม่อยากฟัง เสียงหวาน ฝานน้ำผึ้ง
เจ็บซึ้ง สุดสะอื้น ขื่นและขม
จะควักแก้วหูทิ้งลงโคลนตม
ซ้ำสมน้ำหน้าคนบ้ารัก
แก้วตา แก้วแตก แหลกเป็นป่น
เจ็บจน ไม่อยากเห็น เป็นประจักษ์
เกลียดหน้า นวลน้อง ผ่องพักตร์
อยากจะควักแขวะทิ้งทั้งแก้วตา
จะจดจำพิษซ้ำ น้องทำเจ็บ
รอยเหน็บ ยีย่ำ หยามน้ำหน้า
เศษแก้วแววเศร้านานา
ตราบสิ้นดินฟ้าอานันต์
				
comments powered by Disqus
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    6 พฤษภาคม 2546 01:51 น. - comment id 135690

    พิษหนามระบมบ่มรึเปล่าล่ะ
  • ตะเอ๋า

    6 พฤษภาคม 2546 20:01 น. - comment id 135837

    เออเอาเข้าไป
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    6 พฤษภาคม 2546 22:27 น. - comment id 135878

    เศษแก้วบาดคน เศษอารมณ์บาดใจ
    
      ค่ะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน