อย่าเอาสองตา มาสบ กลัวความรู้สึกจะกระทบ จนไหวอ่อน อย่าทำทีท่า อาทร แล้วสุดท้ายก็ตัดบทจากจร จากลา ถอนตัวตอนนี้ยังทัน ก่อนที่ฉันจะมีคืนวัน ไว้ห่วงหา หากความรักจะก่อตัวในแววตา ก็ขอให้อย่าเป็นเพราะว่า ไม่มีใคร นอกจากัวใจอย่าหวังอะไรจากฉัน กลัวเธอต้องการ แล้วทำอย่างนั้นให้ไม่ได้ หากเธอเพียงเหงา อยากมีฉันเฝ้า เอาใจ ก็อย่าแลกความรักไป ....เพราะฉันมีหัวใจ เจ็บเป็น
14 กันยายน 2544 04:22 น. - comment id 11611
นานกว่านี้ คงเจ็บกว่านี้ใช่ไม๊คะ กลอนเพราะมากเลยค่ะ
16 กันยายน 2544 07:59 น. - comment id 11770
ชอบมากๆครับ สื่ออารมณ์ได้ดีจัง
17 กันยายน 2544 08:51 น. - comment id 11876
เศร้าดีนะ คนเราก็อย่างนี้แหละ เวลาเหงาก็อยากมีคนอยู่ใกล้ แค่นั้นเอง