*-* ก้าวมากับคืนวันอันเวิ้งว้าง บอกดวงใจบอบบางให้เข้มแข็ง เผชิญหน้ากล้าหาญการเปลี่ยนแปลง เสวยแสวงคุณค่าอย่างท้าทาย บนเส้นทางสายยาวมีหนาวร้อน แต่ละช่วงแต่ละตอนมีความหมาย บรรจงฝันปั้นยิ้มให้พริ้มพราย ตะเกียกตะกายต่อสู้อยู่เรื่อยมา ก็อาจจะมีบ้างในบางหน ที่สับสนเสียใจเพราะไขว่คว้า อาจจะมีบ้างในบางครา ที่น้ำตารินหยดลงรดมือ ชีวิตคนรุ่มรามด้วยความหวัง ชีวิตมีความหลังเหมือนหนังสือ ชีวิตรุ่งเรืองรองด้วยสองมือ ชีวิตคือการอยู่สู้ความจริง ผ่านมุมหม่นบนโลกโศกสลด เรียนรู้รสเศร้าสุขแล้วทุกสิ่ง รู้กัดฟันขันแข่งรู้แย่งชิง รู้หยุดนิ่งข่มใจให้เย็นลง ก้าวมาถึงปลายทางอย่างสง่า ซาบซึ้งค่าของมนุษย์สุดประสงค์ ทั้งลาภยศชื่อเสียงไม่เที่ยงตรง ที่มั่นคงงดงามคือความดี *-*
ณรังษี 30 เม.ย. 2546 14:36 น. - ID 33258 
1057
3
0
30 เมษายน 2546 16:51 น. - comment id 133495
เห็นด้วยอย่างยิ่งค่ะ ถึงตัวจะตายแต่ความดียังอยู่ให้คนรุ่นหลังได้รับรู้ (ว่าไปนั่น) * ____________*
1 พฤษภาคม 2546 08:31 น. - comment id 133779
หน้าส่วนตัว
หยิบดาว..แสนไกล..มาได้..
หัวใจ.. ก้าวไป..พร้อมฝัน..
มีบ้าง..ที่อ้างว้าง..คืนวัน..
ทางสายนั้น.. ฉันมั่นใจ..
สองมือ..
เธอยื่น.. มากุมไว้..
เธอบอก.จะคุ้มภัย..
ประสบการณ์..สอนให้..
บทเรียนได้.. มีคุณค่า..
ทางเดิน..อาจสับสน..
แค่เป็นคน.. ของเวลา..
คุณ.ความดี..มากนักหนา..
สิ่งได้มา.. ให้รู้ค่า..ของตัวตน..
..เรน..ขออนุญาต..แจมนะคะ..
แบบว่า..ชอบที่คุณแต่ง..
สื่อ.คำ..
และความหมาย.. ดีจัง..เรนชอบ..นะคะ
พยายาม.. กับเวลา..ที่มี..
อยากแต่ง.. แบบนี้.. เยอะๆ.นะคะ..
เรน..ขอบคุณ....
1 พฤษภาคม 2546 12:59 น. - comment id 133826
ฝนกำลังพรำสายหนักมาก พร้อมพายุและลมแรง ในขณะที่อ่านบทกวีบทนี้ ดวงใจพุดพัดชาสะเทือนไหวกับทุกความราวเชือดเฉือนใจตัวพุดพัดชาเอง ไม่ว่าคุณ จะเป็นใครในโลกจริงใบนี้ ที่พุดพัดชาอาจจะไม่มีวันได้รู้จักคุณ แต่ในหัวใจพุดพัดชาคงรับคุณไว้ผนึกแน่นในซีกเสี้ยวแห่งความทรงจำที่งดงาม ในซีกของความละมุนฝันที่พุดพัดชามักจะเก็บเอาคนดีมีค่าไว้ และในคืนวันที่หนาวเหน็บกับพิษร้ายของผู้คน ทุกวันนี้ที่มักพิพากษาให้ร้ายกันทั้งๆที่ยังไม่เคยได้สัมผัสแม้เศษเสี้ยวของชีวิตจริง.. และงานทุกบทของคุณพุดพัดชาจะขอเซบเก็บไว้เป็นกำลังใจ.. ด้วยรักศรัทธาในงาน..
1 พฤษภาคม 2546 16:33 น. - comment id 133935
คงสักวันที่ได้พบประสบพักตร์ ได้รู้จักทักทายไม่ห่างเหิน เพิ่มรอยงามความทรงจำให้จำเริญ และเพลิดเพลินบนทางมิตรสนิทใจ แม้นวันนี้มีเพียงกลอนสุนทรถ้อย ดุจไมตรีหยาดน้อยน้อยที่ชิดใกล้ ผนึกฝันวันโลกสวยด้วยดวงใจ สร้างกวีบทใหม่แด่โลกงาม สำหรับพุดพัดชา rain และข้าวปล้อง ด้วยศรัทธาเช่นกัน
17 พฤษภาคม 2546 18:10 น. - comment id 138980
ในโลกนี้..ไม่มีอะไรที่แน่นอน...สิ่งที่คงอยู่นั้น..คือความดี..และความชั่ว..ที่เราได้กระทำเอาไว้.. แวะมาทักทายค่ะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
