กระดาษ เขียนกลอนหลายใบ ลงวันที่ตัวไหญ่ เขียนด้วยหมึกสีฟ้า ว่าจะรักเธอ มีเพียงเธอ ตลอดเวลา ยืนยัน สัญญา ทุกตัวอักษรที่ปากกา จรดไป แต่วันนี้ ..มันคงไร้ค่า เธอรับเขาเข้ามา ทดแทนเวลาที่ว้าไหว ลายมือของเขา คำรักของเขา เธอคงถูกใจ กระดาษเขียนกลอน ที่ฉันให้ เธอคงทิ้งไป ไม่แคร์มัน จึงส่งข้อความมา ครั้งสุดท้าย อย่าแปลกใจ ที่ไม่มีตัวอักษรใด ๆ ในนั้น กระดาษ หนี่งแผ่น เพื่อทดแทน คืนและวัน กับอีก ล้าน หยดน้ำตาจากฉัน...ถึงเธอ
13 กันยายน 2544 05:54 น. - comment id 11438
เข้าใจความรู้สึกของตัวเองชัดเจนก็ตอนนี้แหละว่าทำไมตอนที่เลิกลาถึงมีแค่น้ำตา เพราะข้อความอีกล้านคำมันไร้ค่านี่เอง ซึ้งมากค่ะ
13 กันยายน 2544 07:54 น. - comment id 11457
ใครหนอช่างใจร้ายได้เพียงนี้ อิ อิ
13 กันยายน 2544 11:08 น. - comment id 11506
เศร้าจัง
13 กันยายน 2544 21:58 น. - comment id 11529
เศร้ามากๆๆครับ
20 กันยายน 2544 00:57 น. - comment id 12195
ซึ้งค่ะ ตรงใจเลย
20 กันยายน 2544 00:57 น. - comment id 12196
ซึ้งค่ะ ตรงใจเลย