พรูพร่างกลางผืนดิน เหมือนดับสิ้นลมหายใจ แผ่ร่างกลางเปลวไฟ ล้วนมอดไหม้มิเหลือจุณ ใบบางระบัดพลิ้ว แลลิ่วลิ่วเมื่อลมหนุน คว้างคว้างกลางอรุณ ระเรื่อยลมถึงราตรี ลมร้อนก็ย้อนกลับ ปลิดใบลับให้สิ้นสี ใบแก่ประดามี ก็ทิ้งที่เคยอยู่ทน ถึงกาลชราแล้ว หมดแรงแผ่วจะให้ผล ผ่านแดดที่เผารน และพายุที่เยียบเย็น ขอไปตามทางแล้ว จากกิ่งแก้วให้พ้นเข็ญ ทิ้งฐานที่เคยเป็น ให้เผ่าพ้องได้ครองพงศ์ เติบโตและสืบตาม สร้างสรรค์ความที่ประสงค์ รุ่นเก่าย่อมปลดปลง ใหม่ทะนงแทนที่กัน
ณรังษี 28 เม.ย. 2546 20:42 น. - ID 33148 
734
6
0
28 เมษายน 2546 20:52 น. - comment id 132525
*^_____^* ---
28 เมษายน 2546 22:42 น. - comment id 132587
แวะมาทักทายฮะ
28 เมษายน 2546 23:48 น. - comment id 132640
....ชอบค่ะ ใช้คำสวยจัง.......
29 เมษายน 2546 01:23 น. - comment id 132695
ชื่นชมและทึ่งถึงตามมานะคะ ด้วยใจจริง พุดพัดชา
29 เมษายน 2546 15:13 น. - comment id 132965
ถ้อยวาจาพาใจให้เอิบซ่าน กล่อมกังวานเพลงกวีมีความหมาย จรรโลงศิลป์ภาษาให้เพริศพาย คู่กับสายสัมพันธ์มั่นฤดี บนถนนสายดอกไม้ไม่ร้างรัก มอบสมัครเกลียวฝันฉันท์น้องพี่ ใจสว่างทางสดใสด้วยไมตรี ลานกวีไทยโพเอมเต็มน้ำใจ
4 พฤษภาคม 2546 10:02 น. - comment id 135074
หน้าส่วนตัว
มากมาย..ความหมาย...
ชื่นชม.. กับผลงาน..
เรนชอบ...
สื่อได้..ไพเราะ...
..คุณเก่ง..จัง...
..เรน..ขอเก็บ...
..ในไดอารี่..ของเรน..นะคะ..
4 พฤษภาคม 2546 10:21 น. - comment id 135077
บทกวี..บทแรก..
ทีได้อ่าน...
ประทับใจ..มากมาย..
...
ใบไม้...ที่ปลิดปลิว..
เหมือน..บทเพลง..
ต้นไม้..ของคุณใหม่..
ที่เรน..ชื่นชอบ..
ให้..ข้อคิด..
อยากแต่ง..เป็นบทกลอน...
ลบแล้ว..เขียน..
เขียน..แล้วลบ..
..และแล้ว...
เรนก้อได้...
บทกวี...
บทเพลง...
ที่ลงตัว...
เรน...ขอบคุณ...
13 พฤษภาคม 2546 11:21 น. - comment id 137846
ได้เลยครับผมคุณเรน ถ้ามีความหมายถูกใจพอบรรจุไว้ใน.. บันทึกของคุณผมดีใจครับ*ู.* คุณเรนชอบเพลงไหมครับ มีที่อยู่อีเมล์ไหมครับผม????
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
