ช่อเอยช่ออัญชันพันรั้วไผ่ ทั้งพุ่มใบแน่นหนาพากันชื่น เบ่งช่อบ่งส่งช่อดอกออกดกดื่น เลื้อยพันผืนยื่นพันพวงมาควงคลอ ม่วงก็ไม่ เหมือนม่วงหม่น ปนสีเหลือบ ครามก็เคลือบ แซมขาว พราวทั้งช่อ แม้นมิโชย กลิ่นขจร อ่อนละออ กลีบก็ล้อ ใจรวน ชวนละเมอ แม้นหนึ่งดอก ออกดาดดาด อาจไม่เด่น หากแต่เป็น เล่ห์สลอน ซ้อนเผยอ หลงเสน่ห์ ช่อสล้าง พลางพร่ำเพ้อ แทรกเสนอ ทรวงสนาน หว่านสกล เก็บดอกเกลื่อน มาพะนอ ก็กระไร เมื่อดอกใหม่ ก็แย่งแย้ม แกมฉงน แลละลาน บานระบาย คล้ายจะดล กล่อมกมล จนฉ่ำชื่น รื่นสราญ ไม่นึกเลย จะลุ่มหลง ดงดอกม่วง เล่ห์ใดลวง หรือมนตรา มาเสกสาน ต้องคำสาป เป็นภู่ผึ้ง ซึ่งร้าวราญ และต้องการ มธุธาร หวานบำเรอ ตรึงตราช่อ อัญชัน อันโดดเด่น ราวจะเป็น ภักษา มาเสนอ มิอาจเลี่ยง หลบได้ ร่ายละเมอ ราวได้เจอ สิ่งที่ใจ หวังไว้นาน (ม้าก้านกล้วย)
ม้าก้านกล้วย 26 เม.ย. 2546 22:37 น. - ID 33036 
15304
8
0
26 เมษายน 2546 22:56 น. - comment id 131806
งามค่ะ .................................................. :)
26 เมษายน 2546 23:03 น. - comment id 131811
ชอบสีของอัญชันอยู่แล้ว แล้วยิ่มมีพี่ม้ามาแต่งกลอนเพราะๆให้กับเจ้าดอกไม้ดอกนี้ด้วยแล้วยิ่งชอบเข้าไปใหญ่เลยค่ะ^_^
27 เมษายน 2546 01:13 น. - comment id 131864
กินได้ไหมอ่ะ..อัญชัญ... แจมหิววววววว.... ปายดีกว่า...หิววววววววววววว...
27 เมษายน 2546 02:40 น. - comment id 131871
กินได้สิคะ ที่บ้านมีดอกอัญชันเยอะค่ะ ดิฉันชอบเอาดอกอัญชันมาต้ม ทำน้ำอัญชันทานค่ะ เอาดอกแห้งมาต้มกับน้ำเดือด กรองกากออกแล้วเติมน้ำตาลกรวด หรือน้ำตาลทราบแดงก็ได้ค่ะ เอามาใส่น้ำแข็งทานชื่นใจจังเลยค่ะ แต่คนที่ไม่ชอบหวาน จะทานเป็นชาอัญชันไม่ใส่น้ำตาลก็ได้นะคะ กลอนคุณม้าก้นกล้วยไพเราะทุกบท อ่านแล้ว เห็นความงดงามในฉันทลักษณ์ ดิฉันชอบค่ะ ขอบคุณสำหรับความงดงามทางฉันทลักษณ์ที่นำมาฝากค่ะ
27 เมษายน 2546 09:10 น. - comment id 131894
อันเชิญดอกอัญชันรำพันว่า พลิ้วหนักหนากลอนลุงม้าช่างสวยสม ภมรน้อยกระจ้อยริดจิตนิยม มาดอมดมเคล้ายอกดอกอัญชัน อิอิ
27 เมษายน 2546 13:08 น. - comment id 131952
ม่วงครามเหลือบเหลืองอ่อน น่าออนซอนพันรั้วไผ่ พี่ม้าจ๋า.....อยู่ที่ไหน ฝากบอกไว้....คิดถึงจัง....อิอิอิ
27 เมษายน 2546 14:42 น. - comment id 131979
อัญชัน ม่วงคราม งามเด่น เฉกเช่น เสน่ห์ใน ใจสาว กลิ่นอ่อน ซ่อนรัก จักพราว ให้หนาว อยู่เดียว เปลี่ยวใจ....ฯ ภาพสวยมากค่ะ..ไพเราะ..มาทักทายค่ะ..
27 เมษายน 2546 22:33 น. - comment id 132137
กำลังถามใจตัวเองว่า..ทำไมแมกไม้สายมูลถึงทำให้รำลึกถึงเสมอมา และคงตราตรึงอยู่ในดวงใจ (ในทุกดวงใจไทยโพเอมด้วย) ตอบได้เลย.. เพราะเสน่หาลีลาความงามของบทกวีแทบทุกบทที่ยากจะหาใครทัดเทียม..ในเชิงความ..ในเชิงคำ..ที่คนธรรมดาอยางพุดพัดชาหาคำมาชื่นชมพรรณนาแทนทุกใจไม่ถูกดอกนะ..และระหว่างเรา..แม้นจะห่างหายกันไม่เคยติดต่อกัน..ในคืนวันก็มีแต่ความทรงจำที่แสนดี..ที่ผ่านบทกวี ในถนนสายฝันนี้ ทั้งในยามที่ใจดายเดียวและอิ่มงาม.. รักและจริงใจฉันท์เพื่อนที่รักในสิ่งเดียวกันมาช้านานค่ะ
28 เมษายน 2546 09:36 น. - comment id 132295
สิ่งหนึ่งที่พิเศษเมื่อได้อ่านกลอนลุงม้า มันแฝงฝังด้วยความเศร้าและความหลั ในทำนองนั้นหน่ะครับ ยิ่งอ่านคำชมของคุณพุดพัดชาแล้ว พานนำตาจะเอ่อ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
