ตอบได้แต่ไม่อยากตอบ ฉันถูกความเหงา ตีกรอบ มานานเนิ่น แล้ววันนี้ เธอจะกลับมาที่นี่ ร่วมทางเดิน ขอชดเชย ส่วนที่ขาด ๆ เกิน ๆ ระหว่างกัน เอาเป็นว่า โปรดอย่าถาม รู้ไว้เพียง เธอเป็นส่วนงดงาม ในความทรงจำฉัน แต่เห็นไหม..คำตอบของใจยังเงียบงัน อาจเป็นเพราะฟื้นตัวไม่ทัน ความเหงาจึงยืนยัน..ว่าไม่ยอม