แสงแดดยามเช้าอุ่นอุ่น.... มีกาแฟหอมกลุ่นอยู่ใกล้ใกล้ จิบกาแฟแล้วแล้วฮัมเพลงสบายใจ โลกนี้ช่างสดใสเสรี...... ลมพัดบางเบาอ่อนอ่อน ล้มตัวลงนอนคิดถึงความรักครั้งนี้ แล้วกระซิบเบา เบาข้างรูปเธอคนดี ว่าอีกกีปี...ความรู้สึกดีดีไม่เคยเปลี่ยนแปลง...... ละอองดาว.....
11 กันยายน 2544 20:42 น. - comment id 11301
กลอนหวานจังค่ะ...เอ..แต่อ่านแล้วอยากจิบกาแฟขึ้นมาเลยนะเนี่ย..อิอิ
12 กันยายน 2544 02:09 น. - comment id 11329
รู้สึกสบายๆค่ะ แล้วก็อยากเอนหลังด้วย
12 กันยายน 2544 03:24 น. - comment id 11333
เบาหวิวเลยฮ้า...ละอองดาว
12 กันยายน 2544 09:57 น. - comment id 11373
อ่านแล้วตัวเบาขึ้นตั้งแต่ประโยคแรกเลย แต่เสี้ยวตรงกันข้ามกับวิวแหละ เสี้ยวอยากลุกขึ้นมานั่งแล้วก็อ่านนิยาย อิ อิ
13 กันยายน 2544 23:11 น. - comment id 11554
ฉากที่พูดถึงการจิบกาแฟอยู่ในห้องนอน โต๊ะนั่ง เก้าอี้ หรือหน้าบ้าน ผมเดาไม่ออกนะครับ แต่คุณละอองดาวบอกว่าจิบแล้วก็ฮัมเพลง และก็สัมผัสได้ถึงลมพัดอ่อนๆ ล้มตัวลงนอน พร้อมทั้งมีภาพของเธอให้คุณกระซิบบอกเบาๆได้ กลอนง่ายๆที่อธิบายฉากของกิจวัตรของคนชั้นกลางและแฝง