จาก...กันไป แสนไกลกัน คน...ทางนั้นรู้สึก คิดถึงฉัน บ้างไหม เคย...อบอุ่น ต่างพูดคุย ด้วยหัวใจ รัก...จากคน ห่วงใย ยังเหมือนเดิม ยัง...ถามไถ่ ถึงข่าวคราว ของคนรัก รัก...นั้นมันยากนัก จักเลือนหาย เหมือน...ชีวิต คนหนึ่งคน ต้องมลาย เคย...มุ่งหมาย ก็ ทะลาย ไม่คล้ายเดิม แหละ...วันนี้ ยังมีเธอ อยู่ใกล้ชิด รัก...ยังติด แน่นหนัก ปักใจหมาย ตลอด...เดือน ตลอดปี มิมีใคร ไป...อยู่ไกล คนใกล้ใจ ยังไม่ลืม....................
23 เมษายน 2546 09:55 น. - comment id 130192
แล้วตอนนี้ไม่อบอุ่นแล้วหรือค่ะ งั้นมาเป็นคนที่ทำให้อบอุ่นแล้วกันค่ะ
23 เมษายน 2546 11:01 น. - comment id 130215
แฮปปี้ดีจังเลยเน๊อะ เขียนให้เค้าคนนั้นหรือเปล่านะ แต่อยากบอกว่าพี่น่ารักที่สุดเลย...สู้ๆๆๆ
23 เมษายน 2546 11:49 น. - comment id 130233
ดีจัง มีใครให้รัก!!
23 เมษายน 2546 12:58 น. - comment id 130261
ถึงแม้เราจะอยู่ไกลกัน แต่เราก็มีความสุขได้ ด้วยรักของเรานะครับ
23 เมษายน 2546 14:22 น. - comment id 130277
ขอบคุณผู้หญิงไร้เงาที่เข้ามาให้ความอบอุ่นอีกคน ตอนนี้ยังขาดเยอะค่ะ ขอบคุณน้องเมษาที่มาให้กำลังใจทุกครั้ง มีส่วนนิดหน่อยค่ะ แต่ไม่ทั้งหมด ยังรักศักดิ์ศรีเหมือนเดิม ขอบคุณรดาที่เข้ามาทักทาย อยากบอกว่า ลองหาซักคนสิคะ คนที่ให้รักน่ะคะ เชื่อว่า รดาคงหาได้ไม่ยาก ขอบคุณลำน้ำน่าน ที่ยังไม่ลืมกัน ชอบคำว่าด้วยรักของเรามากเลยค่ะ ขอยืมใช้ในโอกาสต่อไปด้วยนะคะ
29 เมษายน 2546 14:43 น. - comment id 132957
แม้จะอยู่ใกล้ไกลก็ไม่สำคัญหรอกเนอะ