เพื่อนเอ๋ยเพื่อนตาย ไม่หลบหลีกหาย คืนวันพ้นผ่าน เป็นแค่เพียงกาล เนิ่นนานแสนนาน ยังเหมือนวันวาน มิแปรเปลี่ยนไป เพื่อนเอ๋ยเพื่อนรัก คงมั่นประจักษ์ ช่วยเหลือด้วยใจ ไม่เป็นอื่นใด น้ำใจที่ได้ มากมีเหนือใคร ผู้ใดเทียมเท่า เพื่อนเอ๋ยเพื่อนกิน ดังเหลือบแลลิ้น ดูดกินใจเรา ดังไฟแผดเผา ตัวเราตัวเขา คอยตามเป็นเงา คอยเฝ้ากินใจ