กี่คืนวันผันผ่านเนินนานนับ กี่ใจหลับลืมตื่นระรื่นหลง กี่เรื่องเศร้าเผ่าใจไม่ปดปลง กี่ประสงค์ในใจให้ทุกข์ทน กี่ครั้งคราวเรื่องราวและปัญหา กี่เวลาทุกข์ทนใจหม่นหมอง กี่ฟ้าฝนที่ใจถูกจำจอง กี่ครรลองประคองใจให้ใฝ่ดี กี่ร้อยเรื่องสุมใจให้โรยรา กี่ทิวาปีเดือนละเลื่อนผ่าน กี่ใจเล่าหลงใหลแล้วแหลกราน กี่วันวานผ่านผันไม่กลั่นกรอง กี่มากน้อยที่ใจไม่เคยคิด กี่ครั้งผิดพลาดแล้วไม่แก้ไข กี่เวลาชีวิตผันผ่านไป กี่กระไดก้าวพลาดให้ขลาดกลัว โอ้ชีวิตเจ้ามีกี่ร้อยเรื่อง ชำแลเลืองดูใปไม่รู้เห็น แล้วแต่วันแล้วแต่คืนที่จะเป็น ร้อยเรื่องเล่นกี่เรื่องเล่าเจ้าจะเจอ
วิจิตร ภู่เงิน 15 เม.ย. 2546 19:02 น. - ID 32294 
629
5
0
15 เมษายน 2546 20:23 น. - comment id 126647
กี่เวลานาทีไม่เคยนับ กี่คอยปรับใจตัวเองอยู่เสมอ กี่ร้อยเรื่องหลายรสที่ต้องเจอ กี่วันเออจะมีโชคโศกจางคลาย...ฯ ไพเราะค่ะ..ไม่รู้จะต้องเจออะไรอีกนะเนี่ย..!!!
15 เมษายน 2546 20:24 น. - comment id 126648
กี่ปีกี่ชาตินะ เราจะนึกคำว่ากี่ได้เยอะขนาดนี้??? ชอบมากค่ะ กี กี่ กี้ กี๊ กี๋ ...
15 เมษายน 2546 21:17 น. - comment id 126665
กี่..เท่าไหร่ไม่เคยนับ กี่..ร้อยรับ..ไม่เคยเห็น กี่..ร้อยเล่ห์..ไม่เคยเป็น กี่..ใจเร้นอยู่..หาดูเอา .. แหะ อยากสื่อสารว๊า... จริงใจนะ.. ไม่เคยรับใจใครมาเป็นร้อย..แต่มีใจที่ซ่อนเร้นให้อยู่..ไปหาดูเอาก็แล้วกัน (((ที่แปลนี่คือร้อนใจ..อ่ะนะ..ร้อนตัวด้วย ว่าเขียนไม่เป็นแล้วยังอยากจะเขียน))) แวะมาชมจ้ะ.. หายไปหลายวัน คงสนุกสนานกับสงกรานต์ที่ผ่านมานะ
15 เมษายน 2546 22:58 น. - comment id 126697
ร้อยเรื่องเศร้าพันเรื่องรักที่นักเขียน เฝ้าพากเพียรเขียนบรรยายคล้ายมาสอน มีความจริงสิ่งสอนใจในทุกตอน มีร้าวรอนแสนสุขเศร้าเคล้ากันไป.. ร้อยเรื่องสุขทุกข์มลายหายสับสน ร้อยกมลคนผ่านมาพาหวั่นไหว มาวันนี้เรียนรู้โลกโศกหนำใจ เลยเข้าใจ..คำว่าโลกนี้จนดีพอ! (โลกนี้คือละครยอกย้อนและวกวน..จนวันตาย..ให้เบื่อหน่ายหนีเพรงกรรมไม่ซ้ำรอย)
16 เมษายน 2546 08:34 น. - comment id 126788
นับไม่ถ้วนเลยค่ะ ว่าผ่านมากี่เรื่องราว ...ไพเราะค่ะชอบ.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด