เมื่อดอกคูณร่วงลอยกับลมร้อน เมื่อเกสรกลาดกล่นบนดินผง เมื่อสัญญายกร้างพลางพะวง เมื่อมั่นคงฝ่ายเดียวไร้เรี่ยวแรง เป็นแค่หนึ่งในสัมพันธ์อันว่างเปล่า แค่ฝันเอาว่าดวงใจมิหน่ายแหนง ก็รู้จักเริ่มรักกันวันฝนแรง กุหลาบแดงช่อสวยด้วยความหมาย ยามทานตะวันบานขานรักชื่น มาเริงรื่นฝนเล่นเป็นสายสาย มาเบิกบานกับสายฝนที่หล่นพราย มิรู้วายเสน่ห์วาดสวาทหวัง ก็เมื่อฝนขาดสายกลายเป็นหนาว พะยอมพราวดอกพรูอยู่เบื้องหลัง เธอจากลาไปไกลไร้พลัง แต่เธอยังให้สัญญาจะหวนคืน สะเดาบานประดู่บานนั้นไร้ค่า เธอไม่มาร่วมชมภิรมย์ชื่น ทิ้งกันเกราทิ้งดอกเศร้าเหงาทั้งยืน เสี้ยวสะอื้นสลัดช่อรอไม่ไหว วันที่ดอกจานบานแล้วโรย วันที่โหยหานวลแค่ครวญใคร่ เธอกลับมาเลิกราสัญญาใจ แล้วจากไปไม่สนใจดอกไม้บาน (ม้าก้านกล้วย)
13 เมษายน 2546 17:42 น. - comment id 126179
นับยังไงก็ได้ดอกเดียวอ่ะค่ะ น้า.. จริง ๆ น้านับดู ดี ๆ ทั้งหมดทั้งมวล มีแต่ดอกไม้ ....หึ ๆ .. มีหวัง... จะถูกจับกดน้ำยามสงกรานต์แน่เลย ปายดีกว่า..ค่อยแวะมาใหม่ตอนดึก .. จะดูว่าเค้านับกันได้กี่ดอก ดอกคูณ กุหลาบ ทานตะวัน..พะยอม สะเดาประดู่ ดอกจาน.. แล้ว กันเกรา..เนี่ยอาราย..ม่ายรู้..ใช่ดอกอ่ะป่าวล่ะ.. ถ้าใช่..ก็นับให้อีก 1 ดอก ปายจริง ๆ แระ ไม่อาลัยอาวรณ์ กลัว... อ้อ..ลืมถาม.. น้ำใส ๆ แช่น้ำแข็งเต็มแก้ว ที่ค่อยรินรดหลังมะกี้ ชื่นใจดีไหมคะ ............แว๊บบบบบบบ....
13 เมษายน 2546 19:13 น. - comment id 126188
ดอกตะแบกพรูล่วงสีม่วงหล่น เกลื่อนโคนต้นกรุ่นกลิ่นดินผสม เธอคงลิ่วลอยไปกับสายลม ต้องโศกตรมซบหน้าลุงม้าครวญ เอากกลอนเก่ามาแซว ด้วยความเคารพ กลอนลุงม้าศึกษาไม่รู้จบ
13 เมษายน 2546 20:22 น. - comment id 126201
แจมนิครูท่าน วันที่ดอกจานบานแล้วโรย วันที่โหยหานวลแค่ครวญใคร่ เธอกลับมาเลิกราสัญญาใจ แล้วจากไปไม่สนใจดอกไม้บาน ดอกมะลิผลิออกหอมใจหมาย แม้เล็กหอมมิวายกระจายจร ฟุ้งกลิ่นกลุ่นกล่นไปในสาคร ผมรบินรินใจไหลหวังชม ดอกพิกุลล่วงหล่นเจ้าฝังใจ หวังบินไปตามหวังที่หอมลม พรมพริ้วแผ่วแว่วหวานยังตามดม ผมรคงหวังไว้ได้ลิ้มลอง ทุกขะสัจจักใจปวงผมร รสหวานหอมล้วนจากใจไหวลอง เปรี่ยมหวังเปรี่ยมพลังวังวนจลจอง ให้รสหวานลมดลใจใฝ่รสธรรม ดอกบัวหลวงแหล่งหล้าท้าทายโลก ทุกข์แลโศกไม่สิ้นใจหมายนำ เปลี่ยนหวังจำเป็นน้ำมิตรผูกใจล้ำ ล้วนกงกรรมทำไว้ไถ่โทษโปรดสัตว์เอย ผิดไงชี้แน่นะนิ
13 เมษายน 2546 20:25 น. - comment id 126202
ครูม้า น้ำมีใจรักกลอนยิ่ง ได้ใช้แก้ปัญหาในชีวิตประจำวันได้เสมอ หวังแบบครูมานำทางกลอนวิธีอันสวยงามนี้ ตลอดไป จากใจนิ
13 เมษายน 2546 21:19 น. - comment id 126228
สละสลวยมากค่ะ ดูงดงามจับใจจังนะคะ
13 เมษายน 2546 22:24 น. - comment id 126249
เห็นม๊ะ.. น้า.. แจมว่าแล้ว..ทุกคนมีแต่ดอกไม้ในหัวใจ น่ารักกันดีเนอะ
14 เมษายน 2546 10:22 น. - comment id 126314
7 ดอก (มั๊ง)
14 เมษายน 2546 12:23 น. - comment id 126336
ดอกรักลาโรยราคากับต้น ดอกกมลคนใจเดียวเลยเหี่ยวเฉา ดอกกุหลาบสอนหลาบจำอย่าใจเบา ดอกกันเกราเขาทอดทิ้งรู้หยิ่งใจ.. ดอกพะยอมอย่ายอมแพ้แม้ไหวหวั่น ดอกทานตะวันเลิกบานรับอรุณใส ดอกประดู่ปลุกให้สู้รู้ทำใจ ดอกสะเดาอย่าเหงาใจในวันตรม ดอกคูนพราวราวตอกย้ำแม้ช้ำเศร้า ดอกรักร้าวเฝ้าสอนใจในวันขม ดอกเสียใจให้บทเรียนโลกตรอมตรม ดอกระทมสอนอีกด้านผ่านเข้าใจ ดอกรักนี้ที่ผ่านมามีเศร้าสุข ดอกความทุกข์ผุดพร่างร้างหวั่นไหว ดอกคิดดีคิดได้สอนให้บทเรียนใจ ดอกสว่างไสวสะอาดสงบพบทางพระนิพพาน!
15 เมษายน 2546 22:34 น. - comment id 126686
ดอกอะไรก็ไม่เศร้าเหมือนดอกโศก โลกทั้งโลกดูราวจะเงียบเหงา ดอกหญ้าดอกไม้ไม่แกว่งไกว เวลาที่เราเศร้า... เรามักไม่เห็นความงามของดอกไม้ นั่นเป็นเพราะหัวใจเรามืดบอดต่อความงามของธรรมชาติ แต่หากเราเปิดใจให้กว้างแล้ว เราจะรับรู้ว่า ดอกไม้ที่บานในหัวใจทุกดอก ไม่มีวันโรยราค่ะ แม้แต่ดอกโศกก็ตาม
17 เมษายน 2546 19:12 น. - comment id 127494
^*^ ^*^ ^*^.......ตามมาชมสวนอ่ะค่ะ......^*^ ชมไปนับนิ้วไปด้วยดีกว่า 9 ดอก พอดีเลย อิอิ ไพเราะมากค่ะ เศร้าเหลือเกินน ^*^.................^___^.................^*^
19 เมษายน 2546 14:08 น. - comment id 128302
เคยวิ่งเล่นในทุ่งดอหญ้าคาสมัยเด็ก ดอกหญ้าคามีขาวปลิวว่อนเมื่อลมมา หน่อหญ้าคาก็แหลม แทงตีนก็เจ็บ แต่ก็ยังรักที่จะวิ่งนะครับลุงม้า
20 เมษายน 2546 17:40 น. - comment id 128819
ดอกไม้บานสัญญาณรักผลิบาน ดอกคูนบานโปรยสู่ดินเริ่มลาโรย เริ่มปลูกกุหลาบนั้นวันฝนโปรย ทานตะวันลาแล้วร่วงพวงพะยอม สะเดาหวานประดู่บานพร้อมกลิ่นหอม ทิ้งกัญเกราสลัดใบกลิ่นหอมโชย ทุ่งดอกจานบานไสวไม่รู้โรย วันที่โหยหาครวญน้องนวลนาง