เสียงใครวอนดวงเดือนเพื่อนเคยคล้อง ซอคลอสีเสียดสายสานใยใจเรียง สะล้อซอซึงแสนสั่นสายเคียง รักเพียงมิตรสนิทเนียนเจียมใจ ใจรักจักอยู่ณ.ขอบฟ้า ที่ดาราสองคล้องใจใส ผ่านฟ้าทุกทิวาราตรีไป ให้ดวงใจดวงดาวพราววิไร ดวงจันทร์แจ่มเป็นเพื่อนน้อง ใจพี่เป็นรองเจ้าจันทร์ใส เด่นนภาพร่างพราวฟ้ากลางใจ แสงส่องใจส่องทางนำหทัย งามราตรีนี้งามยามเจ้าชม หรือนภาฟ้าอุ่มสมภิรมขวัญ จันทร์เต็มใสเย็นเด่นใจยังอำพัน ครั้นสางนั้นจำจากจรอ่อนใจลาลางจาง
13 เมษายน 2546 06:48 น. - comment id 126059
ไม่ได้รักลอนแล้วฉันจะอยู่ได้หรือไฉนใจเอยเคยรักใคร แลรักอย่างไร ให้อย่างไร เวลาไหน ยังไม่รู้เลยใจนิ
13 เมษายน 2546 09:31 น. - comment id 126070
กลอนคือชีวิตเลยนะ @^___^@
13 เมษายน 2546 10:59 น. - comment id 126082
คุณแมวน้อยอรุนสวัสดิ์นิ
13 เมษายน 2546 11:00 น. - comment id 126083
แหม..แฮะ.. อ่านไปชักอิจฉา ไม่รู้เราเป็นเด็กขี้อิจฉาตั้งแต่ตอนไหน อิ..อิ..
13 เมษายน 2546 13:19 น. - comment id 126119
โอ้ใจรัก จักอยู่ ณ.ขอบฟ้า ให้ดารา เด่นอะคร้าว สกาวฝัน ยามราตรี นี้มีพี่ ชมแสงจันทร์ ร่วมกล่อมขวัญ วันรักหวาน ผสานใจ...ฯ บทกลอนไพเราะค่ะ...รักนิ...รักกลอนนะ...!!!
13 เมษายน 2546 14:19 น. - comment id 126141
คนที่มีความรัก มักตกอยู่ในภวังค์ จะนอนนั่งเหลียวหาหลับตาฝัน เมื่อเปล่าเปลี่ยวก็จ้องมองพระจันทร์ เพ้อทุกวันจันทร์เจ้าขาข้าอาวรณ์ พระจันทร์คงเหน็ดเหนื่อยถ้ารับรู้
16 เมษายน 2546 12:18 น. - comment id 126818
อยู๋ในหว้งความรักหรือครับ
16 เมษายน 2546 20:07 น. - comment id 127015
คุณเต๋าขอบคุณตามชมทุกกลอนเลยนิ ความรักเป็นแรงดลใจประหลาดทีเดียวสำหรับผม แต่ความศรัทราต่อกลอนยิ่งทวีคูณ และแรงใจจริงจากมิตรที่เตือนสติธรรมะประทับใจมิรู้เลือมเลือนครับ คุณฤกษ์ ขอบคุณแรงใจนิ และนับท่านเป็นผู้เห็นถึงก้นบึ่งใจน้ำทีเดียว ขอบคุณนิ คุณราชิกา ไม่รักแล้ว เว้าวอนไปไร ไม่รักแล้ว คอยเตือนสิไรไร ไม่รักแล้ว ฉันจะอญู่ได้หรือไฉน รักกลอนนิ น้องแจมคนงามน้ำใจใสเย็นนิ พี่แอบอิจฉานความสามารถเธอนิ