หัวใจล่องลอยไปในท้องฟ้า ถูกความเหว่ว้าเป่าปลิวไปไหนต่อไหน ฉันมีเพียงใจเบาๆ--ไม่มีความรักที่ผูกติดกับใคร นับแต่เธอขอมันคืนไปในวันจากลา ร้องไห้--ในความฝันอันว้าเหว่ กับความรักที่เฝ้าทุ่มเทอย่างไร้ค่า ใกล้สว่างน้ำค้างร่วงกลางดวงตา เพราะความเศร้าที่สั่งสมมามันไร้ที่ไป ตอบไม่ได้ว่าความปวดร้าวเดินทางจากไปหรือยัง เพราะวันนี้ลึกร้าวจนเกินหยั่งว่าเท่าไหน เป็นเพียงความรู้สึกของคนมองฟ้า--แพ้พ่ายต่อความเหว่ว้าในใจ ไม่กล้าตั้งคำถามว่าจะปวดร้าวถึงเมื่อไหร่-- กลัวเหลือเกินว่าหัวใจไม่กล้าเต้นตาม
ถนนสายเก่า รองเท้าคู่เดิม 7 เม.ย. 2546 17:43 น. - ID 31879 
811
1
0
7 เมษายน 2546 22:35 น. - comment id 123514
เศร้าจังค่ะพี่วา ---
8 เมษายน 2546 00:02 น. - comment id 123593
น้ำค้างร่วงกลางดวงตาพร่าพร่างพราย ถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วก้มหน้า น้ำค้างหยดแหมะนี่แหละน้ำตา คนไม่กล้าบอกรักเขาต้องเศร้าทรวง สม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
