จำภาพวันนั้นได้ติดตา วันที่เธอพาเขามาให้ฉันเห็น วันที่ฉันเห็นเธอเหมือนคนเลือดเย็น ฆ่าฉันตายทั้งเป็นไม่เหลียวแล อยากถามให้ได้ความจริง ว่าเขาเป็นผู้หญิงที่เธอรักใช่ไหม แม้จะปวดรวดร้าวแทบปางตาย แต่ก็ต้องการให้แน่ใจจริง ๆ เพียงเพื่อจะได้ตัดใจ ลืมเธอไปให้ไกลจากใจฉัน จะบอกตัวเองทุก ๆ วัน ว่าเธอนั้นไม่ต้องการ
4 เมษายน 2546 16:45 น. - comment id 122233
เพียรบ่มเพาะความสุขให้เกิดภายในจิตใจ คนอื่นไม่ต้องการแล้วเราจะอยู่ได้ ด้วยใจดวงดีที่เข้มแข็ง ไม่อาวรณ์อาลัย เป็นกำลังใจให้คนในมิติเดียวกันนะครับ
4 เมษายน 2546 16:47 น. - comment id 122234
ขอบคุณค่ะ สำหรับการเป็นกำลังใจ แค่นี้ก็พอแล้วใช่ไหมสำหรับชีวิต ที่เพื่อนมีเพื่อนคอยย้ำเตือนจิต เปลี่ยนชีวิตให้สดใสได้ชีวา ขอบคุณนะค่ะ สำหรับการแวะมาทักทานกัน
4 เมษายน 2546 22:35 น. - comment id 122341
รักกันไม่ว่าฉันรู้ดี แต่แบบนี้มันเยาะเย้ยกันนี่นา พาเขามาเดินควงกันต่อหน้า ยั่วโทสะและบาทาจะพาไป รักกันก็ดีแล้วอยากขอร้อง อย่ามาจองล้างจองผลาญกันได้ไหม ไปรักกันที่ไหนก็ได้ให้ไกลไกล มันปวดใจที่เห็นใครคว้าไปกิน ||||||||||||||| (--__--)
5 เมษายน 2546 12:35 น. - comment id 122446
.......คนที่ต้องการ
8 เมษายน 2546 11:36 น. - comment id 123788
ถึง ทะเลรัก ใจเย็น ๆ หน่อยนะน้อง พี่รับรองต้องมีดีกว่านี้แน่ ตอนนี้เราช้ำ เราโดนรังแก แต่ไม่แน่พรุ่งนี้อาจเป็นทีของเรา เขาเย้ยเราเย้ยไปไม่ต้องว่า เขาพาใครมาอย่าไปสน เขาไม่รักเราแล้วอย่าไปทน เราเองก็ใช่ว่าจนคนรักเรา *** จริงไหม *** ถึง คุณวิจิตร ภู่เงิน ถ้าต้องการจริง ๆ ต้องจริงใจ แล้วจะให้ใจทั้งใบไปดูแล แต่ต้องสัญญาก่อนว่าจะไม่รังแก ให้อ่อนแอกว่าเคยเป็น