แม่เรียงร้อย ถ้อยกวี แห่งชีวิต ค่อยลิขิต ขีดเขียน เพียรฝึกฝน แปรความรัก เป็นอักษร กลอนกมล ทั้งอดทน ละเมียดละไม ใช้เวลา คือความรัก ถักเน้น เป็นอักษร กลั่นบทกลอน มาตุกวี อันมีค่า หยาดน้ำนมที่หล่อเลี้ยงเพียงชีวา หยาดน้ำตาที่แต้มสีเพียงชีวิต หนึ่งบทเพลง ลำนำ ล้ำเสน่ห์ แม่เคยเห่ กล่อมลูกน้อย ค่อยลิขิต สื่อวิญญาณผ่านสายใยใช้ความคิด แม่อุตส่าห์สู้อุทิศจิตวิญญาณ ลูกซึมซับ บทกวี ที่แม่ให้ กลั่นหัวใจ จากอารมณ์ ผสมผสาน ทุกหยดเลือดที่หล่อเลี้ยงเพียงตำนาน แห่งรอยธารอักษรศาสตร์ประสาทวิชา แม่จับมือลูกน้อย ค่อยหัดเขียน เริ่มบทเรียน กอไก่ ได้ศึกษา และมือเดียวมือนี้ ที่ทนมา ทั้งเฆี่ยนตี ลูกยา ถ้าดื้อซน จากหัวใจแม่ใช้เจียระไนชีวิต กรองความคิด คำถาม ตามเหตุผล จรดปลาย ปากกา ภาษาคน เลี้ยงลูกจน เติบใหญ่ ทั้งใจกาย บทกวีบทใหม่ แม่ให้ลูก รักพันผูก สื่อวาจา ภาษาง่าย แต่แฝงปรัชญารมณ์ คำคมคาย สอนลูกสาวลูกชาย ให้ไตร่ตรอง บทกวี วาจา ภาษาซื่อ จากลายมือ แม่นี้ ที่ปกป้อง ให้ลูกแม่ ยึดมั่น ในครรลอง กลั่นและกรอง เหตุผล ปนอารมณ์ อะไรใช่ อะไรคือ แก่นหรือเปลือก ลูกต้องรู้ ต้องเลือก ให้เหมาะสม อย่าหลงเชื่อ คนง่าย หลงงายงม ยึดอัตตา โคลนตม เข้าข่มใคร ทั้งให้ลูก เล่าเรียน เพียรศึกษา ตามคุณค่า คารม สมสมัย จงยึดมั่น คุณธรรม ประจำใจ สู้ชีวิต สู่เส้นชัย ในสักวัน แม่อุทิศ บทกวี ที่แม่ให้ ทั้งหัวจิต หัวใจ แม่ใฝ่ฝัน ลูกรับรู้ ลายมือ ซื่อสัตย์นั้น ส่งสัมผัส สีสัน สอนจรรยา ลูกจึงเขียน บทกวี ขึ้นมาใหม่ หากชีวิต แม่สิ้นไป ในวันหน้า บทกวี บทนี้ เพื่อชีวา จะรักษา รักแม่ ที่แท้จริง
4 เมษายน 2546 10:36 น. - comment id 122100
คนติ๊งต๊องคงเขียนไม่ได้อย่างนี้มั้งค่ะ อ่านแล้วรู้สึกดีนะ
4 เมษายน 2546 11:23 น. - comment id 122117
น้ำตาเกือบไหล คิดถึงแม่จับใจ ได้อ่านผลงานของบทกวีบทใหม่ ซึ่งเจียรนัยมาด้วยมือแม่คนหนึ่ง ทำให้ซาบซึ้งจนอยากที่จะให้แม่ ฟื้นมาอีกครั้ง
4 เมษายน 2546 11:26 น. - comment id 122118
ติ๊งต๊อง..ที่ว่าตัวเอง ติ๊งต๊องอ่ะจิ นายเจ บทกวีบทนี้..อ่านแล้วคิดถึงแม่จัง
4 เมษายน 2546 11:49 น. - comment id 122130
ก็อะคิดถึกถึงหนึ่งเดียว แม่ ก็เขียนแต่ยังไม่เสร็จแจมใจด้วยวอนช่วยชม น้ำใจใยเย็นแม่ข้า เอนดู แต่น้อย กล่อมเกลี่ยงเลี้ยงแลคอย ปกพักต์ รักสุดหนักรักพ่วง ลูกรัก หักชีพมลายวาย ไป่ดาย แทนลูก เท้าน้อยอ้อนมิได้ หลับล่วง หน่วงเช้า ไข้ค่อยคลายหน่ายเนา แจ่มจ้า สองหัตต์สวรรค์สร้าง จ่างแล้ แจ้งจำ ได้ปลอดลอดแกร่งโลก โบกโล้ รวี นิ
4 เมษายน 2546 13:59 น. - comment id 122179
แม่มู๋เอมยังอยู่อ่ะ ---- แต่ว่าแม่มู๋เอมแต่งกลอนไม่เป็นอ่ะนะ -- แต่ว่าทำอาหารอร่อยอ่ะ -- พี่เจลองมาชิมมะคะ --- มู๋เอมรับประกันความอร่อยอ่ะค่ะ --
4 เมษายน 2546 16:10 น. - comment id 122213
กลอนกินใจใช้คำเหมาะ พรรณาโวหารเพราะเย็น พร้อมแน่นอารมย์ นิยมท่าน ขอแจนิ แม่ น้ำใจใยเย็นแม่ข้า เอนดู แต่น้อย กล่อมเกลี่ยงเลี้ยงแลคอย ปกพักตร์ รักสุดหนักรักพ่วง ลูกรัก หักชีพมลายวาย ไป่ดาย แทนลูก เท้าน้อยอ้อนมิได้ หลับล่วง หน่วงเช้า ไข้ค่อยคลายหน่ายเนา แจ่มจ้า สองหัตต์สวรรค์สร้าง จ่างแล้ แจจำ ได้ปลอดลอดแกร่งโลก โบกโล้ รวี เกริกเกียรติเกริกหล้า ปกปักษ์ รักษ์ลูก ทองผ่องผองมอบดรุน ก้อยน้อย อริพาลข่มลน ปองไห้ เจ้าน้อย หาญแม่หม่รักล้อม เพียงเพื่อ ลูกเรือง เพิ่งเขียนเมื่อคืน
4 เมษายน 2546 16:44 น. - comment id 122232
เขียนกลอนได้ซึ้งกินใจจัง ชอบมากเลย เล่นสำนวนได้ดีมาก ขอชม
4 เมษายน 2546 16:49 น. - comment id 122236
พี่ฤกษ์ กับน้องเอม แม่ผมยังไม่เสียซะหน่อย อิๆๆๆ คุณข้าวปล้องครับ พี่แจม จริง ๆ ผมก็ติ๊งต๊อง ของผมอย่างงี้แหละ อย่าถือสาเลย แหะๆๆ คุณน้ำ ครับ ขอบคุณสำหรับร้อยกรอง แปลกมาก เลย ว่าง ช่วยให้คำชี้แนะผมหน่อยนะครับ ผุ้หญิงไร้เงา ยินดีที่ได้รู้จักครับ
4 เมษายน 2546 17:04 น. - comment id 122241
ก็เลยได้มาอ่านและชมเชย ก่อนถึงวันแม่ สี่เดือน เหมือนกัน อิอิอิ ก็คนมันติ๊งต๊องเหมือนกันอ๊ะ
4 เมษายน 2546 17:57 น. - comment id 122256
illiant!
4 เมษายน 2546 18:43 น. - comment id 122266
กระแสตอบรับเพียบเลยนะ 555
4 เมษายน 2546 22:29 น. - comment id 122338
ซึ้งมากเลยครับ ผมรักแม่ครับ ||||||||||||||| (--__--)
5 เมษายน 2546 23:31 น. - comment id 122755
เจคะ.. ..พี่เรน..เชื่อว่า.. คุณแม่..ของเจ.. ท่านต้องภูมิใจ... ..ที่มีลูกชาย... น่ารัก... เรน..มั่นใจ.. อนาคต.. ..เจ..คือ.. คนที่มีคุณภาพ.. ม่ายรู้ดิคะ..เรนมั่นใจนะ.. ...เรน..ฝาก..กราบท่าน...ที่อกสวยๆ.. ... อย่าลืมร่าาา... ...
7 เมษายน 2546 22:49 น. - comment id 123528
คงจะเกิดความคลาดเคลื่อนทางความคิด ที่บอกว่าอยากให้แม่ฟื้นมาอีกครั้งน่ะแม่ของผมครับ ท่านเสียไปนานแล้ว ต้องขออภัยถ้าทำให้เข้าใจไขว้เขว