ชุบชีพราตรีมีชีวิต ย้อนมืดทีละนิดฉาบปริศนา แฝงในเลห์แห่งเวลา คอยชี้บัญชาปรากฎการณ์ ดลให้ดึกดืนคืนหมื่นสงัด ทึบดำกำดัดดังปาฏิหาริย์ เปลี่ยวร้างพรางสถิติได้พิสดาร ลวงเวิ้งจักรวาลสะท้านลับ
3 เมษายน 2546 11:43 น. - comment id 121775
ในโลกหล้าอันแสนดีนี้มีอำนาจซ่อนเร้นลึกลับ ทั้งอำนาจฝ่ายดีและอำนาจร้ายฝ่ายต่ำ ...่ที่ต้องต่อสู้ดินร้น..ค้นหาทางเดินที่ตัวเองรักและชอบ ขอภาวนาอย่าให้อำนาจฝ่ายต่ำเข้าครอบงำครอบครอง.... กวีเป็นปริศนาพาให้ขบคิดเนิ่นน่านในใจด้วงนี้ครับ
3 เมษายน 2546 11:59 น. - comment id 121777
เก่งค่ะเก่ง เก่งมาก ขอชมด้วยคนค่ะพี่หนึ่งเก่งจัง.........อิอิอิอิ...@^_____^@
3 เมษายน 2546 12:48 น. - comment id 121783
ไม่ได้เขียนมาหลายวันเพราะ เครื่องระบบnetworkล่มแต่พี่แก้ไขแล้ว เลยอึดอัด จริงๆวันนี้ได้เขียนระบายแล้ว
3 เมษายน 2546 13:17 น. - comment id 121793
กลอนดลใจคน.....ต่าง.. คนดลกลอน.........ต่าง.. ฉันทลักษณ์..........มิต่าง ธรรมชาติแท้........มิต่าง กลอนธรรมชาติ.....มิต่าง รักธรรมชาตินิ นิยมความคิดต่างนิ
3 เมษายน 2546 23:35 น. - comment id 121953
อืมม.. ในความมืดซ่อนอะไรไว้เยอะเลยเนอะ
4 เมษายน 2546 10:19 น. - comment id 122092
ทำไมคนเราจึงกลัวความมืด
4 เมษายน 2546 10:28 น. - comment id 122097
แปลกนะ...นายมีอารมณืแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร...จะรออ่านกลอนบทต่อไป..