ร้ายใดจะร้ายเท่า....ใจเธอ

น้ำตาอาบแก้ม


ร้ายใดจะร้ายเท่า......................................	ใจเธอ
มัวแต่นั่งละเมอ........................................	ไม่เว้น
อาจตายถ้าเผลอเรอ.................................	ม้วยชีพ   นั้นนา
ความร้ายสิแฝงเร้น..................................	รอดพ้น   ไป่ไฉน


แม้นใครไม่คร้ามต่อ................................	มรณา
มอบรักที่มีมา............................................	ยิ่งล้น
หวังว่าจะนำพา..........................................ลุล่วง   รักตอบ
ทุ่มเทไปท่วมท้น.......................................	แน่แท้   หมดหวัง


ยึดมั่นไว้เถิดหนา.....................................	เตือนใจ
แม้จักเจอหนไหน.....................................ไป่ยาก
ชื่นชมอัธยาศัย.........................................	อย่างดี   นั่นแล
แต่หลังหน้ากากแก้ว.................................ไม่แคล้ว   จิตลวง


ใครเชื่อถือคำเล่า.....................................	เว้าวอน
อย่าละเลยคำสอน.....................................	ห่อนช้า
เหมือนใส่เกราะแน่นอน..........................	ปลอดได้   เลยนา
ใจชั่วก็มิกล้า............................................	มาต้อง   เพื่อนเอย
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงเจ้าชู้

    1 เมษายน 2546 19:44 น. - comment id 121199

    โหย........ชอบๆๆ โดนๆๆ
    
    ขอเก็บไว้นะคะ
  • นกขมิ้นเหลืองอ่อนจรมาจ้ะ

    1 เมษายน 2546 21:40 น. - comment id 121249

    แก้มน้อยเจ้าปล่อยช้ำ	ฤาควร
    น้ำเนตรรินลบนวล	ชุ่มไห้
    ปลงจิตที่โศกล้วน	ลงเถิด  นาแม่
    สุขโลกฤาเปรียบได้	สุขแท้  ใจตน
    
  • แม่มดน้อยค่ะ

    1 เมษายน 2546 23:57 น. - comment id 121322

    เก่งจัง ชอบๆๆๆๆ
    
     =^______^=
  • น้ำตาอาบแก้ม

    2 เมษายน 2546 15:21 น. - comment id 121493

    ขอบคุณมากค่ะทุกคน
    
    แก้มช้ำฤาใครทำ        เจ็บให้
    ความสุขเป็นเช่นไร    ใคร่รู้
    น้ำตารินรดไหล          ปลงจิต  ไป่ได้
    ทุกข์ที่ผ่านเป็นครู       รับรู้  สอนใจ
    
    ฤาต้องปล่อยเวลา             ผันผ่าน
    โลกหมุนเวียนดั่งกาล       ผ่านพ้น
    เพื่อนพ้องช่วยเบิกบาน    แจ่มจิต   นั้นแล
    ใจก็กลับสุขล้น                 เลิศแท้  สุขจริง
    
    ขอบคุณมากค่ะนกขมิ้น...ที่เป็นห่วง
    
  • ช่อฟ้า

    3 เมษายน 2546 17:57 น. - comment id 121854

    แก้มเอย ... แก้มเหงา
    ไยมัวเศร้าปล่อยใจให้หม่นหมอง
    จิตมัวเกาะ .. ยึดเกี่ยว .. คอยเหลียวมอง
    หวังจับต้องภาพฝันอันคลายคืน
     
         โลกใบนี้มีบทให้โลดเล่น
    แก้มไปเต้นตามเรื่อยเหนื่อยสุดฝืน
    เปลี่ยนจาก เล่น เป็น ผู้ดู รู้วันคืน
    น้องจะตื่น ... สุขใจ ... ได้รักจริง
     
              (จาก ... นกขมิ้นบินผ่านมาจ้ะ)
    
    นกขมิ้นน่ะ .. เป็นชื่อที่แสนรัก
    เสียดายนะ ... สมัครสมาชิกในชื่อนี้ไม่ได้
    ดีใจจ้ะ ... ที่พบว่ามีคนรักนกขมิ้น และใช้นามปากกานี้อยู่แล้ว
    ไปละ ... ขอบินขึ้นไปเกาะที่ ... ช่อฟ้า ... ก็แล้วกัน
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน