ช่วงเวลาแห่งความอ้างว้าง ยังทำให้สมุดบันทึกหน้ากลาง มีรอยไหว มีน้ำตา มีรอยปากกา ความร้าวใจ เป็นตัวระบาย ทุกความหม่นไหม้ ในคืนวัน แต่กับความรักที่ว่างเปล่า ไม่มีเราไม่มีเขา ไม่มีใครทั้งนั้น หน้ากระดาษหัวใจ ไม่มีเรื่องใดมาเกี่ยวพัน แล้วจะต่างอะไรกัน....กับคนที่อยู่ไปวันๆ รอการหยุดหายใจ...