พ่อ มิหวังใดมิขอใด มิท้อใจ พรหมแห่งลูกพ่อสร้างปลูกลูก ดั่งชีวา สร้างสารพัดเห็นมาแต่เล็ก มิเอยวาจา (ท้อ) ด้อยตำราปฏิบัติมาจนลูก รู้ความ เก่งชั้นเชิงชั่งเจนจัด การงาน ทั้งค้าขายพัฒนา อุตสาหะ เจ็ดเอ็ดปีมานะนานมิเอ่ย วาจา (เหนื่อย) วันกาลคล้อยผ่านรอนจาร วัยชรา เข้าสวนเข้านาเลี้ยงไก่ เลี้ยงปลา บุญกุศลทานสวดมนต์ ภาวนา อธิถานเทพแม่กวนอิม เมตตา มอบทรัพย์สิ้นได้มาแก่บุตร ทุกคน มิหวังสิ่งใดมิท้อ ถอนใจ ตื่นก่อนไก่เข้านอนหมอน เพลาตรง ดั่งนกขยันนั้นหนา เที่ยงตรงเวลา ลูกกราบวันทาแทบท้าวเฝ้า ทดแทนคุณ
1 เมษายน 2546 12:45 น. - comment id 121040
พ่อ
2 เมษายน 2546 00:17 น. - comment id 121347
คิดถึงพ่อมาก. . . . น้ำตาเกือบไหลแหนะค่ะ (เลยอ่านได้แค่บทเดียว ขอโทษด้วยนะค่ะที่อ่านให้จบไม่ได้ ถ้าอ่านต่อคงต้องร้องไห้แน่ๆๆ) T___T
4 เมษายน 2546 05:58 น. - comment id 122047
คุณแม่มดน้อย รักพ่อ น้ำตาหลั่งจากใจ ไหลอาบแก้ม ปรนิบัติท่าน ตามองตา มิต้องเอยวาจา ทำตามอย่าง ทดแทนคุณ อย่าให้น้ำตใหลั่ง เปรี่ยมพลังสร้างสิ่งดี ณ.สุสานวันเชงเม้ง28/3/46 พ่อ ดูสุสารบรรพชนนอนเรียงราย ทุ่งทองนองเนืองศพ จิตรสงบส่งใจระลึกปู่ย่า วัยข้าจะใกล้รอนชลา ลูก รู้ว่าสืบสารหน้าที่ส่งต่อ คงความดีให้หลานถึงเติบกล้า เช่นพ่อข้า ปู่ย่า นอนเรียงเคียงกัน รอวันเวลาร่วมสุข นิรันดร์ ขออภัยตอบช้านิ