หน้าส่วนตัว
***มนุษย์เรา แต่โบราณ ทุกวารวัน
จะวาดฝัน ถึงความมืด อย่างหวั่นไหว
เปรียบความเศร้า ความทุกข์ และเภทภัย
อุปสรรค์ ใดใด คือมืดมนต์.....ฯ
...จงเข้าใจ ความมืด คือธรรมชาติ
ไยต้องขลาด คิดตรอง ด้วยเหตุผล
ทุกอย่างขึ้น อยู่ที่ กำหนดตน
เกิดเป็นคน อุปสรรค์ หักด้วยใจ
...ประกายแสง ระยิบพราย ในเวหา
จะงามตา ต้องยิ่งมืด ยิ่งสุกใส
แม้เป็นแสง หิ่งห้อย ที่อยู่ไกล
ขอส่งไป ส่องสว่าง กลางกมล.....ฯ
..............แสงของหิ่งห้อย ในเวลากลางวัน จะมีความหมายใด....?
แต่ในความมืด ที่ยิ่งมืด....แสงหิ่งห้อย ยิ่งงดงาม.....จงแสวงหา..
ความงดงามในความมืด ของตัวท่านเองให้เจอนะครับ......รัก.
***กฤษณะ*** 31 มี.ค. 2546 09:14 น. - ID 31489 
1089
15
0
31 มีนาคม 2546 09:18 น. - comment id 120697
น้อมนิยมท่าน
31 มีนาคม 2546 10:24 น. - comment id 120706
บรรยากาศ พาไป ให้พบเธอ ได้เจอ สิ่งต่างๆ ชวนภาพฝัน เคยนั่ง คุยกัน ที่ตรงนั้น บัดนี้มัน แสนหนาว น่ากลัวจริง เห็นเธอ หน้าใสใส ยังวังเวง แสนคว้างเคว้ง เธอหน้าเป็น ตัวเย็นยิ่ง ก้มมองไป ต้องตกใจ ไปออกวิ่ง หลุมผีสิง สิ่งที่เห็น เป็นวิญญาณ ||||||||||||| (-__-) /|\ /
31 มีนาคม 2546 12:28 น. - comment id 120725
^J^ .............
+++น้ำ...น้อมรับ..ด้วยขอบคุณ
+++ทะเลรัก...
###
(*0*)
{
}
@(@
***นั่งเคล้าเคลีย เคียงข้าง ช่างสุขสม
เธอสางผม ที่ยืดยาว เงาสลวย
แล้วดึงผม เพื่อจะม้วน ให้เป็นมวย
โอ๊ยพระช่วย!!! หัวเธอหลุด ติดมือมา
เหลือแต่หัว กับใส้ ไร้เรือนร่าง
ฉันโดดผาง ตกก๊ะใจ ใส่ตีนหมา
กระสือสาว ใส้สว่าง ลอยไปมา
มีนามว่า ท..........ก มาทักทาย.....ฯ
.....(มาแบบนี้..ก็ขอไปแบบนี้...อิอิ...ล้อกันเล่นนะครับ)
31 มีนาคม 2546 12:59 น. - comment id 120731
555555555.. ทะเลรัก..เหลือตะหัวกับไส้ซะแล่ว.. น้าโอม.. นี่ร้ายจริง ๆ ***จริง ๆ แจมก็เป็นคนหนึ่งที่กลัวความมืด.. อยู่มาวันหนึ่ง มีคนใจดีสอนให้.. ทุกวันนี้.. ถ้าเจอที่มืดก็จะเริ่มกล้าเดินมากขึ้น.. อืมม.. สอนอะไรหรือ.. ทำให้หายกลัวได้.. น้าโอมอยากรู้มั้ย...มาสิ.. จะกระซิบ ๆๆๆๆๆ ไปกับสายลม อิอิ **จากพี่..เป็นน้า... เลื่อนให้อีกขั้นหนึ่ง..แล้วนะ ดีออก ดูขลังขึ้น นะ น้า นะ
31 มีนาคม 2546 16:43 น. - comment id 120778
^J^ .......................... +++สีน้ำฟ้า...อยากรู้ม๊ากมาก....zzz..zzzzz....zzzzzz...zzzz.... อ๋อ...รู้แล้ว.....เออเข้าท่าแฮะ....... ถ้าจะให้ขลังจริง ๆ ต้องมาปิดทองด้วยสิ...งัยก็บอกล่วงหน้าสักสองสามวันนะ.....อิ..อิ....ฯ
31 มีนาคม 2546 19:13 น. - comment id 120845
พี่กฤษณะคะ ---- คือว่า ---- นู๋เอมอยากได้หิ้งห้อยของพี่กฤษณะ สีกตัวสองตัวอ่ะค่ะ --- ได้มะคะ เพราะว่าในตัวเมืองที่เอมอยู่ไม่มีเลยอ่ะ --- อยากได้ ๆ ---
31 มีนาคม 2546 20:15 น. - comment id 120886
อ้อมกลัวผีค่ะ ถ้ามืดๆๆจะกลัวผี อิๆๆ แต่ชอบหิงห้อย อ่ะสวยมาก ....กลอนก็เพราะรูปก็สวย ... (*_*)........ชอบค่ะ
31 มีนาคม 2546 20:40 น. - comment id 120898
เหมือน ๆ กับใจปลายทางค่ะ กลัวผี...(ขอไปหลบข้างหลังนะ) อยากได้ .. (ขออยู่หน้าสุดของแถวเลยนะ) ....อิ..อิ..
31 มีนาคม 2546 20:55 น. - comment id 120908
ใช่ๆ.. เห็นด้วย สอนดีมาก.. แต่เวลาทุกข์ ก้อแทบตายเลยนา.. อืม.. แต่ถ้าสุขก้อแทบจะกระโจน ตะครุบมันไว้ .. เหมือนpuppy
1 เมษายน 2546 07:58 น. - comment id 120978
ในยามบ่ายที่ฝนพร่างพรม หอมดอกแก้วที่บานทั้งต้นทุกช่อดอกดก.พุดพัดชาอ่านหนังสือปาฏิหารย์บันทึกรัก..The Notebook ของ Nicholas Sparks ที่ติดอันดับเบสต์เซลเลอร์ข้ามปีของ NEW YORK TIMES แล้ววางไม่ลงเลยค่ะ โลกเรานี้นั้นมีเส้นทางฝันให้ดวงใจลบโศกตรม หากแน่วแน่มั่นคง ในรักจริงใจ และไม่ยอมพ่ายกับอุปสรรคทุกสิ่งที่ก้าวเข้ามาทดสอบใจ..ให้..เดินต่อไปรอรับวันตะวันลาอย่างผู้รู้ค่าของชีวิตที่ย่อมมีถูกผิดเป็นบทเรียนสอนใจ.. ด้วยรักชื่นชม..
1 เมษายน 2546 10:08 น. - comment id 121013
เราก็เป็นคนนึงที่คิดว่าความมืดไม่ได้น่ากลัวอย่างที่เห็นเลย
1 เมษายน 2546 12:48 น. - comment id 121042
^J^ ..........................
+++ทะเลใจ...นู๋เอม...ค่อย ๆ หยิบไปได้เลยครับ หิ่งห้อยน่ะ
เอาไปแล้ว...ดูแลเค้าให้ดี ๆ นะ......เพื่อเราจะได้มีแสง-
แห่งความหวังมากยิ่งขึ้น....ฯ
+++ใจปลายทาง...ดีใจที่อ้อมชอบ...กลัวผี เกิดจากใจนะจ๊ะ
ทำให้ในใจเรามีแสงซิ...ผีก็จะกลัวเรา.........ฯ
+++ริมธาร...กลัวผี... เกิดจากใจเราเอง...อ๋อหลบไปข้างหลัง
แล้วผลักด้วยป่ะ...? มาอยู่หน้าแถวอยากได้อะไรครับ...?
+++weenie...อุ๋ม...เวลาทุกข์ก็แทบตาย แต่ก็ไม่ตาย..ถ้าใจ-
เข้มแข็ง....ถ้าเข้าใจกฎเกณฑ์ของธรรมชาติแล้ว ก็ไม่ยาก
เลยใช่ไหม....?
+++พุดพัดชา...บรรยากาศและความหอมของดอกแก้ว...ซาบซึ้ง
ตรึงใจยิ่งนัก....อยากจะมีโอกาสอย่างนั้นบ้าง...................
เส้นทางแห่งความฝัน...ไม่เคยหยุดอยู่กับที่..และไม่เคยมีวันจบ
ความสำเร็จ หรือล้มเหลว ย่อมขึ้นอยู่กับการทดลอง...........
ความล้มเหลว..คือบทเรียนที่จะนำไปสู่ความสำเร็จ..............
ด้วยรักและชื่นชมเช่นเดียวกัน......
+++ข้าวปล้อง...เยี่ยมมาก...!!!
^J^ ....................
สิ่งที่ ***กฤษณะ*** หวัง จากทุก ๆ ท่านข้างบนและใครก็ตาม-
ที่เข้ามาอ่านในนี้ ก็คือ.....
...ขอจงสร้างแสงหิ่งห้อยไว้ในดวงใจของเราเอง...ซึ่งจะติดตัวเรา
ตลอดไป.....เพื่อ....*ที่ใดมีเรา...ที่นั้นมีแสง*
..............ขอบคุณครับ...............
1 เมษายน 2546 15:14 น. - comment id 121107
มาชื่นชมกลอนด้วยคนค่ะพี่ เพราะดีค่ะ รูปสวยดี ขลังด้วย อิอิ 55
1 เมษายน 2546 16:19 น. - comment id 121126
^J^ .......... +++Stupid cupid...ขอบคุณครับ.....น้องมา พี่ดีใจ...น้องจากไป พี่คิดถึง....จ้า......ฯ
2 เมษายน 2546 03:40 น. - comment id 121381
ไม่มีต้นลำพูก็ไม่มีหิ่งห้อย???? ตาบอดก็มองไม่เห็นแสงสว่างเป็นอย่างไร
2 เมษายน 2546 06:35 น. - comment id 121397
^J^ .................. +++ไอซ์...ไอซ์พูดมาก็มีเหตุผล...แต่.............. แสงหิ่งห้อยที่เกิดในใจ สามารถเห็นได้ด้วยใจ..นะจ๊ะ..!!!
2 เมษายน 2546 11:42 น. - comment id 121446
น้ำค้างดึกไยหนาวและบาดเจ็บ ทั้งที่เก็บปรารถนามาก่อฝัน ตัวยังหวาดตัวตนบนคือวัน เพียงหนึ่งทีนามีผัน ร้าวอาจกลายฯ
2 เมษายน 2546 11:46 น. - comment id 121450
เพียงหนึ่งทีนาทีผัน ร้าวอาจกลายฯ
2 เมษายน 2546 13:16 น. - comment id 121460
^J^ ........................ +++แสงศรัทธา ณ ปลายฟ้า...ขอบคุณครับที่มาร่วมอารมณ์..............ฯ
2 เมษายน 2546 20:04 น. - comment id 121570
แม้เป็นเพียง หิ่งห้อย ที่น้อยแสง ด้อยด้วยแรง ส่องสว่าง กลางฟ้าใส คราใดมืด หมองมัว ทั่วถิ่นไกล หิ่งห้อยไซร้ สว่างจ้า ท้าดวงดาว....ฯ ประทับใจใน..ความหมายและความงามของภาพ..สร้างหิ่งห้อยไว้ที่ตัวเรา...ที่ใดมีเรา..ที่นั้นมีแสง...พี่โอม..เยี่ยมมากค่ะ..ขอคารวะพี่ท่านด้วยใจ.....อะไร???..จะเก่งปานนี้!!!!!....
3 เมษายน 2546 09:35 น. - comment id 121732
^J^ .................... +++ราชิกา...หิ่งห้อยไซร้ สว่างจ้า ท้าดวงดาว.....ฯ อือฮือ....สว่างยิ่งกว่าพี่โอมอีกนะเนี่ย...ท้าดวงดาวเลยเหรอ....? ขอน้อมรับการคารวะ.....พี่ไม่ถึงกับเก่งหรอก..... แค่พอกล้อม ๆ แกล้ม ๆ ไปเท่านั้นเอง.....ในโลกแห่งวรรณศิลป์ มีคนเก่ง ๆ อีกมากมายครับ....
3 เมษายน 2546 21:46 น. - comment id 121906
โห...สุดยอดครับ เพราะมากครับ อ่านแล้วเห็นภาพเลยอ่า... ทำไงถึงจะแต่งได้อย่างพี่โอมเนี่ย...
18 เมษายน 2546 22:45 น. - comment id 128006
^J^ ..................
^____^
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
