อิทิสังฉันท์.. .....โอ้วิสัยมนุษย์มิสุดมิสิ้น แสดงนิทัศน์ประกาส ณ จินต์...........อภิญญ์ความ .....ช่างเสมือนมล้างระหว่างประณาม เขม่นขมีขมันคะคร้าม.....................และย่ำยี .....โอ้ไฉนมิใคร่ประสานฤดี สมัครสมานเสมือนนที.....................พิสุทธิ์ใส .....ร่วมประพันธ์กวีฉะนี้วิไล ผสานพิทักษ์บุราณมิให้...................มลายลง .....เหตุไฉนอุราขณะทะนง ประจักษ์ประจานและผลาญกระชง......พ วงกัน .....แสนเฉลียวฉลาดพิลาสกระนั้น อนงค์ประสงค์เผดียง ณ ฉันท์...........สราญรมย์ .....คลายกระฟัดกระเฟียดระทวยระทม เฉลิมฉลองสนองนิยม......................วิกรมพจน์ .....สาธยายกวีนิพนธ์ ณ บท หทัยกระยิ้มกระย่องประณต..............มโนชญ์เทอญ
28 มีนาคม 2546 19:36 น. - comment id 119725
เก่งจัง.. วันนี้..อ่านเรื่องถูก-ผิด เป็นบทที่ 3 แล้ว ต้องบอกว่า..เห็นด้วยค่ะ
28 มีนาคม 2546 21:36 น. - comment id 119779
โป๊มากกกกกกกกกกกกก อิอิ
28 มีนาคม 2546 22:21 น. - comment id 119799
สุดสวย...
29 มีนาคม 2546 07:47 น. - comment id 119943
^J^ ..............................
29 มีนาคม 2546 09:57 น. - comment id 120009
สาธยายกวีนิพนธ์สบถ เปลี่ยนคำอื่นมาแทน สบถ เหอะ ความขัดแย้งกันน่ะ แหงะ...สอนไม่จำ เดี๋ยวก็ตีซะหรอก
29 มีนาคม 2546 11:30 น. - comment id 120041
คุณสีน้ำฟ้า .. อัลมิตราก็ไปอ่านเหมือนกันค่ะ ถูก ผิดถูก ถูกๆผิดๆ ถูกบ้างผิดบ้าง ฯลฯ ... เจ้าลม .. อย่าพัดแรงนะ เดี๋ยวผ้าที่คาดไว้จะร่วง คุณฤกษ์ ... ชมรูป ชมฉันท์ หรือชมอัลมิตรา คะ ..:) คุณกฤษณะ :) ลุงเวทย์ ... สบถ เปลี่ยนเป็น ณ บท แล้วค่ะ ...ห้ามตีแรงน๊า ..ฟ้องป้าด้วย