โลกย์กระจิ๊ด คำโคลง-4
กวินทรากร
ลูกสะเดา น้ำผึ้งซาบ...............โทรมปน
แล้วปลูก ปองรสคนธ์................แอบอ้อย
ตาบเท่า ออกดอกผล................พวง ดก
ขมแห่ง สะเดาน้อย...................หนึ่งรู้โรยลา
(โลกนิติคำโคลง)
สะเดา ผ่าเหล่าเพี้ยน................พิกล
หวานเมล็ด สุคนธ์.....................ข่มอ้อย
แต่งพันธุกรรมผล.....................พวงดก
ขมแห่ง สะเดาน้อย......................หนึ่งนั้นฤามี
(โลกย์กระจิ๊ดคลำโคลง)
ภูเขา ทั้งแท่งล้วน........................ศิลา
ลมพยุ พัดพา...............................บ่ขึ้น
สรรเสริญ และนินทา.....................คนกล่าว
ใจปราชญ์ ฤาเฟื่องฟื้น...................ห่อนได้จินต์จล
(โลกนิติคำโคลง)
ภูเขา ทั้งลูกล้วน..............................สิขรา
ลมพยุ ฝนหนา.................................หนักขึ้น
น้ำหยด รดหินผา...............................ผุ กร่อน
ใจปราชญ์ อาจเฟื่องฟื้น......................ฟ่องได้โดยจินต์
(โลกย์กระจิ๊ดคลำโคลง)
กวินทรากร 24 มี.ค. 2546 16:39 น. - ID 31178 
1355
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
