กาลเวลาพลัดพรากรัก
^ชมฝันตะวันฉาย^
ยิ่งรักเธอมากขึ้นเท่าใด
ความปวดรวดร้าวใจยิ่งมากขึ้นเท่านั้น
แม้รู้ดีว่าคงมีสักวัน
ความรักมันอาจถึงวันโรยรา
ถึงเธอยืนยันว่ายังรัก
แต่แปลกนักไม่หนักแน่นดั่งหินผา
บางเบาต่างจากเคยได้ยินมา
เหมือนกาลเวลาได้พัดพารักหายไป
นึกย้อนก่อนวันนี้
ในวันที่ฉันเลือกเธอเพราะเหตุใด
ไม่ใช่เธอทำให้ฉันหวั่นไหว
แต่ให้ความมั่นใจกว่าที่ใครเคยให้กัน
มันช่างแตกต่างจากวันนี้
ไม่ทันข้ามปีเหมือนมีอะไรมาขวางกั้น
แบ่งแยกเราให้อยู่คนละฝั่งฝัน
มีหัวใจไม่ตรงกันอีกต่อไป
ฉันอ่อนแอที่จะสู้ต่อ
กำลังใจมันทดท้อเกินจะเดินไหว
หนทางระหว่างความเข้าใจ
ยิ่งเดินก็ยิ่งยาวไกลเหลือเกิน