ลาว

วิจิตร ภู่เงิน

  ตัวฉันเป็นเด็กบ้านนอก
บางกอกเขาเรียกฉันลาว
ทำงานรับจ้างครั้งคราว
มื้อเช้ามื้อเย็นไม่พอ
   เข้ากรุงหวังงานทำเงิน
เพลิดเพลินเดินทั่วตัวดำ
ตากแดดตากลมตรากตรำ
ฉันทำทุกสิ่งที่มี
   หอบหวังมาจากบ้านนอก
ฉันบอกกับคนทางบ้าน
ให้รอฉันอีกไม่นาน
ทำงานมีเงินกลับมา
   ฉันเดินหางานไกลใกล้
ทำไมงานฉันไม่มี
เขารับปริญญาตรี
ฉันนี้ ป.4 ไม่จบ
   ลาก่อนลาแล้วเมืองกรุง
คืนทุ่งคืนผืนดินเก่า
ทำนาทำไร่บ้านเรา
ไม่เศร้าเหมือนเข้ากรุงไกล				
comments powered by Disqus
  • ตะเอ๋า

    20 มีนาคม 2546 11:53 น. - comment id 116817

    อย่าดูถูกตัวเองดิ
    ดูตัวอย่างนายเจเป็นต้น 555 (ดูตัวอย่างในทางที่ดีนะเช่นที่มันแต่งกลอนเก่ง 555)
    น้องนี่สนใจแต่งกลอนน่าจะลองเอน เข้าอักษรนะ 555
  • แม่มดน้อยค่ะ

    20 มีนาคม 2546 19:09 น. - comment id 116971

    เอาใจช่วยค่ะ
    เราคนไทยเหมือนกัน!!
    
      =^_____^=

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน