ใจเพ้อไปละเมอไกลในความฝัน ไม่มีวันจะเป็นไปตามที่คิด ฉันรู้ตัวว่าเป็นคนไม่มีสิทธิ์ แค่เพียงนิดให้ชีวิตได้ชื่นบาน ใจเก่าๆเหมือนขี้เถ้าที่เก่าเก็บ ในวงเล็บยังรักอยู่ไม่รู้หาย ใจเบาๆที่รักเธอเหมือนนิยาย ใจคงตายถ้าลงท้ายไปจากกัน
17 มีนาคม 2546 13:15 น. - comment id 115588
อยู่ได้นะ แต่ยังไม่ชินกับความเปลี่ยนแปลงที่ไม่มีเขา เท่านั้นเอง
17 มีนาคม 2546 14:19 น. - comment id 115606
รู้ทั้งรู้ว่าเรานี้ไม่มีสิทธ์ คิดทั้งคิดว่าเรานี้ไม่มีหวัง ใจเอ๋ยใจใจนี้ยังจริงจัง หวังเอ๋ยหวังหวังไปก็ไม่จริง ...มีสิทธ์แค่คิดถึงก็ยังดีนะค่ะ.. (*_*)....
17 มีนาคม 2546 15:05 น. - comment id 115613
สิ ท ธิ์ ข อ ง ใ จ ใ ค ร รั ก ใ ค ร ก็ ไ ม่ ผิ ด^ ^แ ต่ ล อ ง คิ ด สั ก นิ ด ฉั น ผิ ด ไ ห ม^ ^ฉั น รั ก เ ธ อ ก็ ไ ม่ ผิ ด สิ ท ธิ์ ข อ ง ใ จ^ ^เ ธ อ รั ก ใ ค ร ก็ ไ ม่ ผิ ด สิ ท ธิ์ ข อ ง เ ธ อ^ มีคนแต่งไว้ เห็นแล้วถูกใจ เลยนำมาให้ ได้อ่านกัน
17 มีนาคม 2546 16:39 น. - comment id 115633
ในเมื่อไม่สามารถทำอะไรได้ดังใจไปทุกอย่าง แต่ก็ขอมีบ้างล่ะนะที่ได้ทำให้ใจมีความสุข
18 มีนาคม 2546 00:44 น. - comment id 115915
กลอนจบได้ดีมากเลยค่ะ เปรียบเทียบได้น่าสนใจด้วย เก่งจังค่ะ =^_____^=