อยากร้องไห้ เหลือเกิน อยากร้องไห้ แต่น้ำตา ข้างใน ยังเก็บขัง ปวดร้าว เหน็บหนาว ไร้กำลัง เพียงเศษเสี้ยว ของความหวัง ก็ลับไกล กอบเก็บเศษ ลมหายใจ ที่เบาแผ่ว... พอได้แล้ว ความปวดร้าว ที่พราวไหว... พอได้แล้ว หยดน้ำตา ที่ล้นใจ แต่เมื่อไหร่ จะแกร่งได้ ไม่รู้เลย... ขอบคุณเพื่อนๆทุกคนที่พูดคุยแล้วรู้สึกดีมากๆ..ขอบคุณที่ทำให้วันเลวร้ายดีขึ้นด้วยมิตรภาพ...และรู้ว่ามันอาจไม่เลวร้ายเกินไป..บางทีการตั้งใจอะไรมากๆแล้วเกิดความจริงที่ไม่ได้อย่างที่หวังมันก็น่าเศร้าอย่างร้ายกาจ..โดยเฉพาะการทำงานที่ต้องขึ้นกับคนอื่นๆ..แต่ก็นั่นแหละนะ..คงเป็นการเรียนรู้ที่ทำให้ชีวิตไม่ประมาท... สำหรับท่านที่แวะมาอ่าน..วันนี้ขอแอบเศร้านิดนึง..น่านะ..แต่สัญญาว่าต่อไปจะเขียนกลอนกำลังใจดีๆกว่านี้มาฝากนะคะ...ก็วันนี้เศร้าจริงๆนี่..ขออภัยนะคะ
13 มีนาคม 2546 18:35 น. - comment id 114484
อือ... ถ้าอยากบอกว่าเข้าใจ จะเกินไปหรือเปล่า.. .. แต่ก็กำลังรู้สึกอย่างเดียวกันนี่เนอะ.. น้ำตา.. บางทีก็ทำให้สิ่งที่อัดอั้นได้ระบายออกมา.. เมื่อคืนก็ปล่อยไปแล้ว... สบายใจขึ้นจริง ๆ.... และคิดว่าคงอีกนานจะได้ร้องไห้อีกครั้ง... ......... มา... ผู้หญิงเจ้าชู้จะอยู่เป็นเพื่อน แล้วเรา ก็เข้มแข็งด้วยกันนะคะ..... ^______^ เป็นห่วงๆๆๆ
13 มีนาคม 2546 19:11 น. - comment id 114509
อย่าเศร้าไปเลยพวกเรา โลกนี้ยังมีสีสัน ยังมีบทเพลง น่าฟัง ยังมี น้ำค้างร้องเพลงเสียงดังยามค่ำคืน ตื่นมาเหงา แบบหวานๆด้วยกันนะ ไว้ร่าเริงเมื่อไหร่ จะกลับมาอีก ยินดีที่ได้รู้จักทางตัวอักษรค่ะ แวะไปเยี่ยมเราบ้างนะ
14 มีนาคม 2546 00:43 น. - comment id 114614
อดทนไว้ครับ...ยังไงๆฟ้าหลังฝนก็ยังสดใสเสมอ ^ __ ^
14 มีนาคม 2546 16:42 น. - comment id 114824
อืมมม ถ้าวันนี้เศร้าก้อไม่เปนไรน่ะ แต่อย่าเศร้านานละกันน่ะ จะรออ่านกลอนไม่เศร้าล่ะ อิอิ
15 มีนาคม 2546 10:17 น. - comment id 115007
ขอบคุณมากๆค่ะ..รู้สึกดีขึ้นบ้างแล้ว..ขอบคุณทุกๆคนเลยที่ให้กำลังใจ...ทำให้รู้สีกหายเศร้าไปเยอะเลยค่ะ