.....ณ บ้านป่าริมธาร เมืองกาญจน์นี้ เคยเป็นที่พักผ่อนแต่ก่อนเก่า เคยชี้ชวนชมเล่นใต้ร่มเงา เก็บดอกปีปเสียบเอาไว้ให้กัน .....เคยยินเสียงธารไหลใกล้ใกล้บ้าน สนุกสนานเคียงข้างทางน้ำนั่น วิหคไพรร่อนถลาฝ่าไพรวัลย์ ส่งเสียงร้องรับกันอยู่ทั่วไป .....สายลมพัดกิ่งไผ่ใบร่วงหล่น ใจของคนพร่ำเพ้อละเมอไหว เพียงชั่วยามลุ่มหลงกับพงไพร ถึงเวลาจากไปให้คร่ำครวญ .....อีกเมื่อไหร่จะได้กลับไปหา ณ บ้านป่าริมธาร คอยวันหวล คิดถึงความครั้งเก่าคอยเย้ายวน ใจคร่ำครวญเรียกหาบ้านป่าไพร
อัลมิตรา 10 มี.ค. 2546 23:19 น. - ID 30435 
1215
10
0
10 มีนาคม 2546 23:55 น. - comment id 113671
เขียนจากสถานที่จริงๆ หรือเปล่าครับ บรรยากาศเอื้ออำนวยให้รจนาบทกวีเป็นอย่างมากครับ
11 มีนาคม 2546 00:13 น. - comment id 113675
บ้านริมน้ำ....แสนสุข....ร่มรื่นเย็น นกไพรเป็น....เพื่อนกล่อม.....ขวัญฝันดี ณป่าริม.....ธารน้ำ....หนาวฤดี ได้คนดี.....มีกลอน...นอนฝันเอย ขอแจมด้วยครับ
11 มีนาคม 2546 05:55 น. - comment id 113682
เป็นความรู้สึกอย่างหนึ่งที่เยือกเย็น สดชื่น สงบ ความรู้สึกอย่างนี้ มีแต่ธรรมชาติเท่านั้น ความรุ่มร้อนในหน้าแล้งเบาขึ้นอย่างน่าประหลาด ชอเชื้อเชิญท่าอัลมิตรา เขียนกวีแนวนี้อีกสักหลายๆปริเฉทเถอะนะครับ.
11 มีนาคม 2546 08:19 น. - comment id 113691
เห้อ เมืองกาญจน์ ก็ถิ่นเราเหมือนกันแหละ แบบชีวิต ร่อนเร่น่าดูเล้ย เรา อิอิ
11 มีนาคม 2546 08:21 น. - comment id 113692
คุณลำน้ำน่าน....เขียนจากความทรงจำ ค่ะ คุณน้ำ... ฟังเสียงธารเอื่อยไหลในไพรสณฑ์ รื่นกมลมองแมกไม้ให้สุขขี ระรวยกลิ่นบุปผชาติดาษดื่นมี หมู่ภมรชวนชี้ชิดเชยชม ลุงราม..(กิ กิ..) เมืองแห่งทองผองชนยลสำนึก พร้อมตราตรึกตำนานเล่าขานว่า สะพานแห่งมรณะยังตรึงตรา หนึ่งไม้หมอนหนึ่งชีวามลายไป วันเฉลิมที่ผ่านกาลปีคล้อย ลูกลิงน้อยแวะเที่ยวเลาะเลี้ยวได้ ผ่านภูผาผ่านธารน้ำงามวิไล รำลึกไซร้ตราบสิ้นใจไม่มีลืม คุณพรระวี.. อรุณสวัสดิ์ค่ะ อากาศยามเช้าริมแม่น้ำตาปี เป็นเช่นไร หัวใจยังแช่มชื่นดีอยู่ฤๅ รสความทีท่านเคยเอื้อนไว้ ยังไหวหวามอยู่ในใจเช่นกัน
11 มีนาคม 2546 08:23 น. - comment id 113693
นายดอกไม้ :) คิดถึงบ้านมั๊ย อยู่ไกลเพียงนั้น จำบรรยากาศที่ถิ่นเดิมได้ป่าว ..
11 มีนาคม 2546 09:13 น. - comment id 113710
มีโอกาสไปเมื่อไหร่ อย่าลืมชวนแจมบ้างนะคะ
11 มีนาคม 2546 12:05 น. - comment id 113758
หน้าส่วนตัว
บ้านป่า..ริมธาร..
ความหวาน..ของดอกไม้...
สายลม..ภูเขาให้...
แสนสุขใจ...ให้..สดชื่น....
บ้านป่า...
ที่เรนเคยไป...
มากมาย..น้ำใจ..
เค้าให้.. ประสบการณ์...
ตั้งแค้มป์...
รอนแรม..ในป่าใหญ่..
ได้..มีฝัน..ที่เพื่อนให้..
เรน..สุขใจ..จริงๆ..(เร้ยยย).. เฮ้อ!!!
ภาพสวย...
บทกวี..ที่ไพเราะ...
..เรน..ขอบคุณค่ะ...
11 มีนาคม 2546 12:41 น. - comment id 113768
มีความสุขท่ามกลางธรรมชาติครับผม
11 มีนาคม 2546 16:14 น. - comment id 113822
^___^
11 มีนาคม 2546 17:18 น. - comment id 113846
^J^ ..................
11 มีนาคม 2546 20:08 น. - comment id 113886
จะย้ายบ้านไปอยู่ป่าแล้วเรอะ พี่อิม :)
11 มีนาคม 2546 21:06 น. - comment id 113901
:) ขอบคุณค่ะ คุณสีน้ำฟ้า น้องเรน และทุกๆท่าน เชษฐ.. อื้อ ..ได้แต่คิดน่ะ ถ้าได้ไปอยู่ก็คงจะดีนะ
12 มีนาคม 2546 12:42 น. - comment id 114079
ระวังช้างป่าด้วยนา ตัวมันใหญ่ เด๋วเราหนีไปอยู่ป่ามั่งดีก่า
12 มีนาคม 2546 15:31 น. - comment id 114133
หือ ..ไปอยู่ป่ากันหมดเลย ดีมั๊ยเนี่ย ป๊ะ ไปกัน คุณฤกษ์ ..ทิ้งลายแทงให้พรานรพินทร์ เอ้ย พรานราม ตามไปด้วยนะ ..555
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
