ของแทนใจเตรียมมาไว้ให้กับเธอ ขอแค่เพียงแทนเสนอความห่วงหา ที่อยากให้คือความหมายใช่ราคา อย่าตีค่าตุ๊กตาตัวนี้เลย ช่อดอกไม้มากมายที่เธอรับ มาพร้อมกับคำหวานเอื้อนเฉลย เธอมองผ่านตุ๊กตาหน้าเชยเชย ลืมความหมายที่เราเคยร่วมผูกพัน เลยเสียใจที่ความหมายไร้คุณค่า เธอคงรักในราคากว่ายิ่งกว่านั้น คราบน้ำตาคงเลือนรางเมื่อข้ามวัน เหลือเพียงฉันกับหมีพูห์ผู้ถูกลืม
9 มีนาคม 2546 01:19 น. - comment id 113093
ก้อเข้มแข็งขึ้นมาบ้างสินะ..คนดี.. ห้ามใจตัวเองไว้บ้าง.. ดีไม๊ ช่วยๆกันสิ
9 มีนาคม 2546 12:30 น. - comment id 113173
รู้สึกผิดจัง เพราะ..เราก็ลืมตุ๊กตาไว้เหมือนกัน ว๊า... ขอโทษนะ..ตุ๊กตา..
9 มีนาคม 2546 22:19 น. - comment id 113319
ฮ่าๆเปนไงล่ะ write by เพื่อนเรา เจ๋งอะดิ๊
12 มีนาคม 2546 22:12 น. - comment id 114268
ขอบคุณ ครับ