เหงาจัง

บุหงารำไป

                                เหงาจัง
             เธอ...เธอ...คนเดียว
         แอ[เหลียวทั้งวัน...
         อยากอยู่ใกล้ชิดกัน
         นานวันสักที....
              สวยขาวนวลผ่อง...
         ดุจละอองดอกไม้...
         กลิ่นหอมโดนใจ....
         อยากได้เด็ดดม...
             เรียนอยู่ปีสอง...
        แอบมองบ่อยครั้ง...
        ยามเธอหันหลัง...
        มันฝังแล้วในใจ....
             เหมือนรักฝ่ายเดียว....
        เธอไม่เหลียวแลมองหา...
        ปล่อยฉันเดินไปมา....
        ทุกครั้งคราใด....
               แสนเศร้าเหลือเกิน....
        สุดท้าย...เธอเมินหน้าเฉย...
        เหมือนทิ้งฉันไปเลย....
        มิสนเชยชม...
               ขอบวชแล้วนะ...
         เธอมีแล้วจะยิ้มให้ฉันบ้างไหม....
         แก่คนนี้อมทุกข์ตรอมใจ...
         อยากฝากไว้....สงสารด้วยที....
              
               ดอกไม้ดอกนี้...
        บุหงา...ที่หอม...
        รำไป...พร้อมยินยอม...
        ถูกล้อมด้วยความเหงาตลอดมา....