บางเรื่อง... ยากยิ่งนักเกินขับขาน บอกผ่านเป็นตัวอักษร ปวดแปลบหัวใจสั่นคลอน ทุกข์ย้อนความเหงาเศร้าตรม ขมเอยเคยผ่านมามาก ยากพรากลืมเลยรสขม หวานเชื่อมใจจิตชิดชม ติดลมดื่มดำรสหวาน
25 กุมภาพันธ์ 2546 22:13 น. - comment id 110643
พรรณาโวหารเข้ากับภาพประกอบ เป็น concept เหมาะเจาะอย่างยิ่งเลยครับท่านอัลมิตรา
25 กุมภาพันธ์ 2546 22:20 น. - comment id 110649
บางเรื่องบางราวยาวนัก ความรักความทุกข์ยุคผ่าน ฝังใจฝังจำตำนาน เป็นมารเป็นมวลกวนใจ บางครั้งพลั้งจิตคิดบ้า บางครางวยงงหลงใหล บางขณะระรื่นชื่นไป บางทีอาลัยไม่ลืม *
25 กุมภาพันธ์ 2546 22:35 น. - comment id 110657
ท่านพรระวี .. ยังมีอีกมากในใจ ที่ไม่สามารถกลั่นกรองออกมาเป็นถ้อยคำได้ อัดแน่นเหลือเกิน ความร้าวราน .. อกนิษฐ์..สบายดีบ่ คำพูดเคยจำฝังจิต ดั่งพิษหมายพุ่งเข้าใส่ เคยรักกลับมาเปลี่ยนไป เพราะใจไม่เคยจริงจัง ทุกข์ยอกย้อนอกปวดปร่า ไปลับมิกลับคืนหลัง ต่อแต่นี้อย่าหมายกลับรัง เกินรั้งหัวใจกลับคืน
25 กุมภาพันธ์ 2546 23:01 น. - comment id 110664
เรื่องใจใช่บอกได้หมด บ้างสดบ้างเฉาเราเห็น บางเรื่องบางราวเราเป็น เฉกเช่นใครเลยเข้าใจ หวานลมขมยาว่าไว้ เป็นใจของเราขานไข ติดรสติดชาติทั่วไป เพียงให้เข้าใจตนเอง
25 กุมภาพันธ์ 2546 23:04 น. - comment id 110665
จันทร์เอยมาเยือนแหล่งหล้า ใจล้ากล้ำกลืนเหลือข่ม เพียงพิศเพ่งจันทร์หมายชม กลับตรมชอกช้ำดวงมาลย์ พระพายเคยพัดสดชื่น สายธารเคยรื่นรินผ่าน ที่จริงแค่ภาพของวันวาน ย้อนกาลกลับไปไม่คืน
26 กุมภาพันธ์ 2546 00:32 น. - comment id 110679
.....บางเรื่องเบื้องหลังบังรัก ...จิตไห้ใจหักจักหาย ...ลองค้นล้นคว้าลาคลาย ...เรื่องร้ายหลายแหล่แลลืม... ...ลืมเสียน่ะครับในบางเรื่อง..ถึงทุกเรื่องจะมีค่าเป็นบทเรียนบ้าง...ล้างเสียนะครับ..ล้างบางเรื่องที่ไม่ควรจำ...แล้วนำเรื่องที่ควรเก็บเอาไว้ใส่ไปแทน...(แต่เรื่องไหนอยากลืมเรากลับจำเนี่ยแหละครับ ลำบากใจ) ...กวาดล้างห้องใจให้ใหม่...เพื่อให้ใครสักคนเป็นเจ้าของคอยช่วยดูแล..เถอะครับ.. ......สวัสดีครับ......
26 กุมภาพันธ์ 2546 13:10 น. - comment id 110731
อโหสิ
26 กุมภาพันธ์ 2546 20:47 น. - comment id 110794
:)
26 กุมภาพันธ์ 2546 23:01 น. - comment id 110822
มีหลายเรื่องเสียด้วยสิ หิหิ อิอิ
1 มีนาคม 2546 19:35 น. - comment id 111454
บางเรื่องก็เข้าใจได้ไม่ยาก ไม่ลำบากคิดมากก็เข้าใจ บางเรื่องดูง่ายๆเป็นไหนๆ แต่ทำไมเข้าใจยากจริงเออ... ขอโทษพี่อัล...ที่แวะมาช้าไป...ไม่ว่านะฮะ