เป็นเครื่องมือสื่อสารผ่านอักษร ทุกวรรคตอนแต้มแต่งแสดงอรรถ วรรณกรรมล้ำค่าศรัทธาทัศน์ เครื่องชี้วัดมาตรฐานแห่งการคิด กับกฎเกณฑ์กรอบกั้นฉันทลักษณ์ แม้เป็นหลักแต่ทว่าอย่ายึดติด ทุกถ้อยคำสำนวนควรพินิจ หากเพี้ยนผิดธรรมชาติอาจย่อยยับ ต้องเริ่มจากรู้จริงสิ่งที่สื่อ จากนั้นคือเรียงความตามลำดับ ให้เกิดการเรียนรู้แก่ผู้รับ ให้ซึมซับกำซาบเห็นภาพพจน์ อย่าวุ่นวายวกวนจนเวียนหัว อย่าพร่ามัวเลอะเลือนหรือเปื้อนปด แทรกคุณค่าวาทะมธุรส ให้หมดจดแจ่มแจ้งแจกแจงชัด บนแนวทางสร้างสรรค์วรรณศิลป์ หวังฝากดินฝากฟ้ากล้ายืนหยัด ยอมเหนื่อยยากพากเพียรอย่าเรียนลัด เริ่มจากหัดคิดอ่านมองการณ์ไกล
เวทย์ 25 ก.พ. 2546 14:40 น. - ID 29798 
829
11
0
25 กุมภาพันธ์ 2546 16:05 น. - comment id 110550
แหม๋ !! มันหมดจดแจ่มแจงแดงแจ๊ดแจ๋ เกือบท้อแท้ทอดถอนอักษรศิลป์ ก็ให้ฮึกให้เหิมเติมเต็มจินต์ จะทั้งงัดจะทั้งปลิ้นให้สิ้นพุง .. ... เฟี๊ยวววว ... หลบ ก่อง ......^L^ ...
25 กุมภาพันธ์ 2546 17:03 น. - comment id 110558
(o^___^o)
25 กุมภาพันธ์ 2546 20:26 น. - comment id 110592
หน้าส่วนตัว
ภาษาสวยคับ..
ผมแต่งแบบนี้ไม่ได้เลยคร๊าบ..
แต่งไม่เปนอ่ะคับ..
^_^
25 กุมภาพันธ์ 2546 20:26 น. - comment id 110593
โห้ยย..!!! เรนชอบ..พี่วลีแต่งจังค่ะ... อิอิอิ... ...
25 กุมภาพันธ์ 2546 23:18 น. - comment id 110669
ชะแว๊บบบบบบบบบ หลบหลังลุงวลี :)
26 กุมภาพันธ์ 2546 08:49 น. - comment id 110695
คุณวลี: ร่วมด้วยช่วยกันเนอะ ฝน: ลุงคิดถึงนะ รักคุณคับ: ผมเคยอยู่จุดเดียวกับคุณมาก่อน rain: ไม่ซน ไม่กวน (มาแปลกแฮะ) อัลมิตรา: หึหึ
26 กุมภาพันธ์ 2546 17:06 น. - comment id 110749
... ขอร่วมหยาดหยดหมึกผนึกแน่น
ณ ดินแดนนักฝันอันแสนหวาน
ขอเป็นศิษย์ ครูเวทย์ ผู้ตระการ
เพื่อร่วมสานวรรณวลีที่งดงาม ...
มาพร้อมดอกไม้ธูปเทียนเพื่อฝากตัวเป็นศิษย์ด้วยค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2546 17:45 น. - comment id 110751
แค่คนพบประสบการณ์ผ่านมาก่อน มิกล้าสอนมิกล้าสั่งใครทั้งผอง เขียนแผนที่บอกทางวางครรลอง ไข่เจียวต้องตั้งใจก้าวไปเอง จะติติงให้ตามโอกาสที่มีก็แล้วกัน หึหึ
26 กุมภาพันธ์ 2546 23:16 น. - comment id 110837
คารวะ ลุงเวทย์หนึ่งจอก(โค้ก) อิอิ แล้วหลบหลังพี่อัลอีกที อิอิ ชาเว้บ
2 มีนาคม 2546 16:54 น. - comment id 111645
อีกคน...ขอฝากเตือนไม่ฝากตัว... เพราะว่ากลัวถูกตีหนีไม่ทัน... แค่แวะดูผ่านตาบ้างบางวัน... เพื่อจะสรรบรรจงคงกวี... ....อย่าลืมแวะไปติงป๋มบ้างนะครับ...คุณลุง
2 มีนาคม 2546 16:58 น. - comment id 111648
เมื้อกี้...ไม่รุอารายโดนหัว...เจ็บจัง...นั่งหลบไม่ทัน...
2 มีนาคม 2546 18:12 น. - comment id 111678
สงสัยโดนคนที่ไม่ชอบหน้าลุงเอาอะไรขว้างหัวมั๊ง ลุงมีแต่ความหวังดีให้ทุกคน ไม่ทำร้ายใครหรอก ถ้ามีโอกาส จะแวะไปดูให้นะ
3 มีนาคม 2546 11:18 น. - comment id 111818
เป็นเครื่องมือสื่อสารมานานแล้ว คลับคล้ายแววร่วงโรยปลิดโปรยไหม เยาวชนบ่นยากลำบากใจ ยังมีใครอาวรณ์พวกกลอนกานท์ ฉันทลักษณ์กักกั้นกรอบกันคิด การประดิษฐ์ยุ่งเหยิงกระเจิงผลาญ ต้องสัมผัสจัดคำแสนรำคาญ พวกมีบ้านหลังเขาจึงเคล้าคลอ สื่ออาจข้องต้องระวังเกรงพลั้งพลาด ประดาปราชญ์รุมติตำหนิสอ สมัยใหม่ใช้แต่แค่เพียงพอ เข้าใจง่ายดายขอพะนอพาน ปล่อยคนเฒ่าคนแก่ดูแลเถิด เกลือกเพลินเพลิดในเวลาน่าสงสาร ปลายชีวิตจิตจรดบทตำนาน ปล่อยลูกหลานสุขใจในไอที. ฮี่ฮี่ฮี่
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
