ค่ำค่ำ เศร้าเศร้า (กลอนกล แม่ยมก)

ม้าก้านกล้วย

ไฟในค่ำ คืนค่อน ตอนค่ำค่ำ
ฟ้าดำดำ ดึกดื่น คืนหนาวหนาว
เดือนเดี่ยวเดี่ยว แลลับลับ ประดับดาว
น้ำค้างพราว ปรอยปรอย คอยครวญครวญ
ข้างกระท่อม ซอมซ่อ รอเก้อเก้อ
ใจเหม่อเหม่อ หม่นหม่น จนจิตหวน
คิดถึงแก้ม เรื่อเรื่อ ของเนื้อนวล
รินรัญจวน ร่ำร่ำ น้ำอบนาง
ครั้งเคยเคย เคลียคลอ พะนอน้อง
เพ็ญผ่องผ่อง หวามหวาม งามกระจ่าง
เคยกุมมือ นุ่มนุ่ม จุมพิตพลาง
ประทับปราง เบาเบา เกรงเจ้าอาย
ลอบดอมดอม หอมหอม ยอมให้เคือง
อยู่เนืองเนือง หนักหนัก รักไม่หน่าย
คำคำหนึ่ง ซึ้งซึ้ง ซึ่งบรรยาย
ว่าพี่ชาย เพ้อเพ้อ ถึงเธอนัก
ไฟในค่ำ คืนค่อน ตอนเศร้าเศร้า
ร้อนเร่าเร่า ราญราญ โดนหาญหัก
นึกเอาเอง ลึกลึก มัวทึกทัก
แค่หลงรัก เล่นเล่น ไม่เป็นจริง
น้ำตาขุ่น อุ่นอุ่น วุ่นวุ่นจิต
ได้แค่คิด ขัดขัด อึดอัดยิ่ง
ม่านบางบาง บังตา มารยาหญิง
นั่งนิ่งนิ่ง หวาดหวั่นหวั่น ฝันลมลม
รั้งรั้งรอ เรื่อยเรื่อย เหนื่อยเปล่าเปล่า
รักเก่าเก่า กลายเกลียด เหยียดขมขม
ใจว่างว่าง อย่างย้ำย้ำ ร่ำระทม
ตรึงตรมตรม ข่มจางจาง ข้างเปลวไฟ

(ม้าก้านกล้วย).
 กลอนกลบท แม่ยมก นี้ เป็นกลอนที่ต้องหาคำคำใด คำหนึ่ง มี ซ้ำ ย้ำยมก ให้ เสียงกระดก จะได้มีอรรถรส และก็มีลีลา ที่สวยงาม ดังนี้