แม่มดสาวเหลือน้อย เฝ้ารอคอยพ่อมดหนุ่ม ด้วยหัวใจอันร้อนรุ่ม เมื่อไหร่จะได้เจอพ่อมดหนุ่มเสียที........ เที่ยวเหาะเหินค้นหา ขี่ไม้กวาดขึ้นฟ้าหาทุกที่ พ่อมดหนุ่มจ๋า...คนดี อยู่ไหนกันละนี่...อยู่ไหนกัน................ จะให้ขี่ไม้กวาดหาอยู่ใย จะหลบเร้นซ่อนอยู่ใยกันนั่น ออกมาเถอะนะ มาพบกัน ก่อนที่แม่มดอย่างฉัน จะอ่อนแรง.......... เหาะผ่านทะเล ผ่านภูผา ผ่านตะวันแรงกล้าจ้าส่องแสง ผ่านเมฆใส ผ่านลมแรง ผ่านพระจันทร์สีแดง....ยามค่ำคืน....... จะตามหาพ่อมดหนุ่มจนพบเจอ ด้วยหัวใจอันล้นเอ่อ ด้วยความฝัน ด้วยหัวใจที่เข้มแข็ง และมุ่งมั่น ว่าสักวัน....ฉันจะได้เจอเธอ............. แม้ว่าฉันจะเป็นแม่มดมีฤทธิ์เดช ฉันสามารถเป่าเสกได้เสมอ ด้วยเวทย์มนต์วิเศษที่เลิศเลอ แต่ฉันจะไม่ใช้กับเธอ ..นะคนดี. ฉันจะใช้ในสิ่งที่ฉันมีอยู่ คือหัวใจอันมุ่งสู้ไม่ท้อหนี ฉันจะค้นหาเธอให้เจอนะคนดี ฉันแม่มดสาวเหลือน้อยคนนี้..จะตามหาเธอ..ทุกวัน...ืทุกวัน.........
~~พราวฝัน~~ 22 ก.พ. 2546 20:14 น. - ID 29684 
2091
3
0
22 กุมภาพันธ์ 2546 21:19 น. - comment id 110115
ตระเวนหาใช่แล้ว ความรัก หลงเพลินติดกับดัก ยิ่งท้อ อาการจิตทรุดหนัก ดึงหลุด ฤาแม่ สรรพสิ่งหลากลวงล้อ หลอกให้หลงกล ฯ รักโกรธแปลงเปลี่ยนได้ ทุกวัน อารมณ์หมุนแปรผัน แต่ต้น ทุกข์โศกนั่นเทียมทัน ตกนรก เชียวพ่อ ชลเนตรพาลไหลล้น ท่วมท้นคอพรหม ฯ มาเยี่ยมอีกแย้ว
22 กุมภาพันธ์ 2546 21:29 น. - comment id 110116
แม้จะรู้ว่าเป็นกับดัก แต่ก็สุดหักห้ามใจได้ จะเจ็บจะปวดรวดร้าวปานใด ก็จะขอเจ็บปวดต่อไป...เพราะรักเธอ........ **ขอบคุณอีกครั้งคะ...อยากแต่งโคลงสี่สุภาพเป็นมั่งจังเลยค่ะ...อิอิ**
22 กุมภาพันธ์ 2546 22:22 น. - comment id 110122
หน้าส่วนตัว
ไม่หรอกคร๊าบ...ยังเปนแม่มดสาวเหลือเยอะอยู่น่า...
ยังไม่แก่หรอก!!!
แล้วผมก็เปนพ่อมดหนุ่มให้ได้มั้ยคับ..(ิอิอิ)
22 กุมภาพันธ์ 2546 23:32 น. - comment id 110125
สวัสดีแม่มดสาว.....พร่างพราวฝัน อาจารย์ท่านมากเวทย์......อารมณ์ขำ ร่ายเวทย์ขลังเหาะเหิน......สู่สวรรค์ ร่วมสังสรรค์พร้อมมิตร........สโมสร ข้ามทะเลภูผามหา........สินสมุทร มิอาจหยุดห้ามใจ.........สมัครสมาน ขอยึดมั่นน้ำมิตร.........และคุณธรรม จวบถึงวันสิ้นโลก..........สิ้นโศกตรม....... เพิ่งหัดแต่งครับ....หากผิดพลาดขออภัยครับ
23 กุมภาพันธ์ 2546 09:52 น. - comment id 110150
เจอแล้ว!...เจอแล้ว! พ่อมดหนุ่ม....เย้ๆๆๆ ขอบคุณค่ะ รักคุณคับ...ว่าแต่ว่า ห้ามเปลี่ยนใจ นะคะ.......อิอิ
23 กุมภาพันธ์ 2546 10:03 น. - comment id 110152
สวัสดี สวัสดี คุณพี่น้ำ เป็นสุขล้ำพี่ยามาเยี่ยมพราวฝัน ฝากกลอนหวานหว่านให้ใจตื้นตัน เกินจำนรรค์เอื้อนเอ่ยเผยวจี........ เป็นนักกลอนน้องใหม่ได้อ่านหัด ฝีมือจัดมิใช่เล่นเห็นอยู่นี่ ทั้งสำนวนโวหาร ภาษาดี ไม่ต้องใช้ไม้เท้าเสกช่วยอีกที...เพราะเก่งแล้ว... **ขอบคุณค่ะ คุณน้ำที่กรุณาแวะมาเยี่ยมเยือน..**
24 กุมภาพันธ์ 2546 13:19 น. - comment id 110370
แม่มดสาวพราวฝันหันมามอง ฉันจึงต้องเวทมนต์จนใจหาย ที่เหลืออยู่คงมีแค่รูปกาย ดวงใจวายหายไปตอนเธอมอง
24 กุมภาพันธ์ 2546 17:17 น. - comment id 110422
แม่มดสาวพราวฝันหันมาจ้อง ตาแลมองจ้อง..ฟันรัน..ที่ฝันถึง แม้อยู่ไกลใจห่วงหา พาคำนึง แม่มดสาวยังฝันซึ้ง คิดถึงนะ......... ...สวัสดีจ้า ฟันรัน...ว่างๆ มาแต่งกลอนกันอีกนะคะ..
27 กุมภาพันธ์ 2546 01:35 น. - comment id 110874
อยากแต่งมั่งจังเลยอ๊ะ แต่กลัวว่าแม่มดจะเสกคาถา ให้แต่งไม่ได้อ๊ะจิน่ะ อิอิ
28 กุมภาพันธ์ 2546 11:53 น. - comment id 111124
อยากมีมนต์วิเศษเสกคาถา อยากเสกเป่ามนตราหาจอมขวัญ อยากเสกเป่าสายลม ห่มอุ่นพรัน อยากฝากฟ้า ฝากฝัน ปันให้เธอ............... แต่ฉันเป็นเพียงแม่มดตนหนึ่ง เวทย์มนต์ซึ้ง มิมีได้ดั่งใจเพ้อ ทั้งทั้งที่ อยากเสกร่ายคาถา ไปหาเธอ คงทำได้เพียงฝันเพ้อ...ละเมอไป............ ไม่มีฤทธิ์ใดใด ให้เสกเป่า ไม่มีฤทธิ์แห่งไม้เท้า..เสกเป่าได้ ไม่มีเวทย์มนต์แห่งคาถาใดใด ฉันมีได้ เพียงความห่วงใย...ส่งไปให้เธอ.... ........อยากเป็นแม่มดจริงๆ ซะแล้วจิ.......อิอิ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
