จิตรทุกข์ ขุ่นมัวหัวเสียเริ่ม.......ยามเช้า เศร้าหมองโศกสัน......จนสาย ยุ่งวุ่นหวั่นไหวหมุนไป.....เมื่อเที่ยง ไม่สงบโกรธผูกโกรธ........ยามบ่าย ลบหลู่ตีเสมอริษยาตระหนี่....ยามเย็น ความลวงโอ้อวดหัวดื้อ........ตลอดราตรี ขอมิตรจงถึง.....ซึ่งความไม่มี.......เหล่าจิตรนี้เทอญ
23 กุมภาพันธ์ 2546 13:52 น. - comment id 110189
ทุกตลอดวันเลยนะท่าน....
23 กุมภาพันธ์ 2546 22:10 น. - comment id 110301
คงทุกข์ไม่นาน.... เพราะมีท่าน..ตุ๊กตา...มาไล่ทั้งเหงา....และทูกข์ ขอบคุณครับ
3 มีนาคม 2546 18:49 น. - comment id 111903
กิเลสเหล่านี้..เป็นสิ่งที่ควรจะหลีกพ้น..เพื่อใจของเราจะได้มีความสุขค่ะ.
3 มีนาคม 2546 19:13 น. - comment id 111912
กิเลสนี้ อยู่ที่ใด ให้ครุ่นคิด อยู่ในจิต ของผู้ใด ใคร่อยากถาม หากหลีกพ้น ไม่หมองมัว ชั่วคอยตาม คือความงาม แห่งจิตใจ ใสร่มเย็น เป็นความสุข ที่มีได้ ทุกขณะ คือพุทธะ ปฏิบัติตาม ยามทุกข์เข็ญ พลังใจ ก่อเกิดให้ ทุกเช้าเย็น เฉกดั่งเช่น ความดี ที่ใจเรา...ฯ มอบกลอนบทนี้ให้คุณน้ำค่ะ (ราชิกาทำตามสัญญาที่ให้ไว้แล้วนะคะ)