ถึงจะทำทีว่าตัดพ้อ แท้ในใจก็ยังรออยู่ไหว-ไหว แค่อยากให้เธอมองเห็นและห่วงใย ว่ามีใคร น้อยใจ นะคนดี เพราะเธอทำตัวเฉยชา ราวกับว่าเบื่อหน่ายจะคลายหนี ความสนใจสักนิดก็ไม่มี ทำให้ฉันปวดร้าวทุกทีที่พบเธอ ขอร้องได้ไหม ช่วยกลับไปเป็นคนเดิมของฉันเสมอ มีรอยยิ้มห่วงใยทุกครั้งที่พบเจอ หยุดทำมึนตึงเถอะเธอ...ฉันทรมาน