...คิดถึงนางครางถึงนวลครวญถึงน้อง จนหม่นไหม้ใจหม่นหมองจ้องหม่นหมาง เจ้าเลือนลบจบเลือนละจะเลือนลาง ใจสิ้นรักจักสิ้นร้างจางสิ้นรอย คราห่างกันครั้นห่างไกลใครห่างแก้ม กลัวท้อถอนก่อนท้อแถมแกมท้อถอย ช่างให้ครวญชวนให้ครอบชอบให้คอย เลิกรักปองลองรักปล่อยลอยรักไป ลืมที่เคยเลยที่ควรล้วนที่คิด คอยหวั่นหวาดคาดหวั่นหวิดคิดหวั่นไหว โถทรวงหนาถ้าทรวงหนึ่งถึงทรวงใน นอนอารัญนั้นอาลัยในอารมณ์ แลดวงเดือนเลื่อนดวงดับลับดวงเด่น ใจขื่นเข้าเจ้าขื่นเข่นเจนขื่นขม กร่อนรักตัวกลัวรักตายกลายรักตรม จวนเศร้าบนจนเศร้าบ่มจมเศร้าบัง ใจครวญคร่ำจำครวญคิดจิตครวญใคร่ จึงฝากแฝงแจงฝากใฝ่ใจฝากฝัง อย่าคิดซ้ำย้ำคิดช้าอย่าคิดชัง อยากคอยรู้อยู่คอยรั้งยังคอยรอ เพราะคิดถึงพึงคิดถามพล่ามคิดไถ่ คิดถึงหน้าคราถึงไหนใครถึงหนอ น้องเคยครวญนวลเคยครั่นนั้นเคยคลอ ขาดรักต้องข้องรักต่อขอรักเติม...
21 กุมภาพันธ์ 2546 07:25 น. - comment id 109954
ไพเราะ..มากค่ะ... ความหมาย..และสัมผัส... อ่านแล้วสนุก.. เรนอยากเขียน..แบบนี้จังค่ะ.. เรนจะพยายาม... แต่งมาแข่ง.. กับพี่นะค่ะ.. อิอิอิ... ฝันของเรน..อีกครั้ง... สวัสดีค่ะ...
21 กุมภาพันธ์ 2546 08:24 น. - comment id 109958
แวะมาเติม ค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2546 18:48 น. - comment id 110002
ไพเราะมากค่ะ แต่งเก่งจังเลย เป็นกลบทด้วย ...เลิศค่ะ
21 กุมภาพันธ์ 2546 20:46 น. - comment id 110026
แต่งได้ไงคับเนี่ย...สุดยอด เก่ง!!! ู^_^
22 กุมภาพันธ์ 2546 16:26 น. - comment id 110076
ไพเราะมาก...ฝีมือเยี่ยม..เนื้อหายอด.. แวะมาเยือนค่ะ...
2 มีนาคม 2546 00:30 น. - comment id 111535
....ขอขอบคุณครับ...ทุกท่านที่มาเยือนครับ... .....สวัสดีครับ....