ชีวิต ก็คือ ลมหายใจดวงหนึ่งที่แล่นไปตามริ้วคลื่นของอารมณ์ หัวใจ ก็คือ ความรู้สึกหลายหลาก ที่แล่นตามริ้วรอยแห่งกาลเวลาของชีวิต ความรัก ก็คือ ความรู้สึกร่วมที่ต้องมีพร้อมกันทั้งสองฝ่ายหรือบางที อาจจะโกลาหลกว่านั้นถ้ากามเทพเล่นกล วันนี้..เรายอมรับว่าเรามีสามสิ่งนี้มาเกี่ยวพัน เป็นฉากให้เราได้เล่นเกม เรามีชีวิตอยู่เพื่อให้หัวใจได้มีความรัก ก็ดีนะ.. รู้สึกดี หลายครั้งแล้วที่ไม่กล้ารัก อาจจะเพราะเราคิดในเชิงธุรกิจจนเกินไป ถ้ารักแล้วไม่คุ้ม กลัวเจ็บ กลัวการเปลี่ยนแปลง นู่น นี่ นั่น สารพัด สารพันเหตุผล หรือจะเรียกว่าข้ออ้างก็ได้ไม่ผิด เอาทั้งหมดมาหักร้างแล้วก็ไม่ยอมให้หัวใจได้รัก วันนี้..เรายอมรับว่าคนที่มีอิทธิพลที่สุดในตอนนี้ ก็คือคนของความผูกพัน จะนั่ง จะนอน จะกิน ก็เป็นห่วงนะ ห่วงใยเค้ามากกว่าตัวเรา คือคนเราไม่มีใครรู้จักตัวเองได้มากไปกว่าตัวเรา เรารู้ว่าเราทำอะไร แต่การที่จะล่วงรู้จิตใจของคนอื่นมันยาก ยิ่งกว่างมหาอะไรสักอย่างที่ตกลงไปในทะเล ฉะนั้นก็ต้องใช้เล่ห์เพทุบายกันหน่อยล่ะ หรือคุณไม่เคยเป็น ในหนึ่งชีวิตย่อมมีจุดหมาย จุดหมายที่ไกลออกไป ความมั่นใจอยู่ที่พลังแห่งความเชื่อ จะด้วยเหตุผลใดก็ตามนะ เราตัดสินใจไปแล้วว่าเราจะทำตัวให้คน ๆ หนึ่งยอมรับ และพยายามให้เค้ารักเรามากที่สุด เท่าที่เราจะทำได้ คนส่วนใหญ่เข้าใจผิด เข้าใจว่าชีวิตถูกลิขิตให้เป็นไปตามกรรม แต่เราว่านะ 1 ลมหายใจกับสังขารที่เราได้รับมา ถึงใจจะบอกว่าหิว ท้องจะร้องอุทธรณ์ ถ้าสมองไม่สั่งว่าไปกินข้าว รับรองว่ามื้อนั้นคุณก็อด แล้วอย่างนี้ชีวิตในกำมือ ใครล่ะเป็นคนกำหนด ก่อนหน้านี้ เราก็เข้าใจผิดนะ.. เลยไม่กล้ามีความรัก ตอนหลังได้อ่านบทความเรื่องความรักกับรองเท้า ก็เริ่มเข้าใจทีละนิด ๆ ใช่.. ความรักก็เหมือนรองเท้านั่นแหละ ที่ต้องใช้ทีละคู่ เคยคิดนะ ว่ารองเท้ามือสอง สาม สี่ ไม่น่าจะขายออก แต่ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนความคิด จริง ๆ เราไม่จำเป็นต้องไปเร่ขายสินค้ามือสอง เป็นเรื่องของการแบ่งปันมากกว่า เราแบ่งรองเท้ามือสอง มือสาม มือสี่ ไปให้คนที่ไม่มีรองเท้า แล้วเขาจะเห็นความสำคัญ และมีประโยชน์มาก ๆ สำหรับคนที่ได้ ถึงจะคับไป หลวมไป เค้าก็จะปรับแต่งรองเท้านั้นให้ใส่ได้ให้พอดี ไม่ไปเสาะแสวงหารองเท้าคู่ใหม่ เราเองก็เหมือนกัน เราไม่ชอบที่จะใช้รองเท้าหลายคู่ เรารักทุกอย่างที่เราได้มา และเราชอบที่จะรักษามันอย่างดี คุณล่ะ.. ถ้าคุณได้อะไรไปเป็นของตัวเอง เคยใส่ใจกับสิ่งของที่คุณได้เป็นเจ้าของบ้างมั้ย ระวังน๊าาาาา สิ่งของก็น้อยใจเป็น
20 กุมภาพันธ์ 2546 22:34 น. - comment id 109911
เป็นเรื่อง เป็นราว ก็เป็นด้วยหรอ เจ้าตัวดี
10 มีนาคม 2546 14:58 น. - comment id 113500
อืม... มู๋เอมก็เคยเป็นแบบนั้นอ่ะค่ะ.. กลัวนั้นกลัวนี้... จนรู้สึกว่าไม่มีความสุขกับความรัก.. แต่ตอนนี้..คนที่เราเป็นเจ้าของอยู่.. .เค้าให้ความมั่นใจกับเราว่า... จะไม่ไปไหน... จะอยู่เป็นเพื่อน.. และจะอยู่กับมู๋เอมถ้ามู๋เอมรู้สึก... ไม่ดี.. หรือรู้สึกเหงา.... ตอนนี้... มีความสุขกับความรัก.. และก็คนที่เราจองและเป็นเจ้าของเค้าอยู่... เค้าก็ไม่น้อยใจว่าเราไม่มั่นใจ... ในตัวเขาแล้วอ่ะค่ะ ......
4 เมษายน 2546 10:43 น. - comment id 122103
พึ่งย้อนกลับมาอ่านอีกรอบ.. ดีใจกับหนูเอมด้วย.. หนูเอม ๆ ป่านนี้นายกี้..คงเลิกราวีพี่แล้วนะ.. วันก่อนที่โพสชื่อ..หวานใจเค้าผิดอ่ะ