ขอบคุณ....สำหรับความสำคัญที่ให้มา กับคนที่น้อยค่าอย่างฉัน ขอบคุณ....ที่มาคอยห่วงใยดูแลกัน ใส่ใจทุกความผูกพัน...เรื่อยมา ทุกย่างก้าวที่ออกเดิน มั่นใจเหลือเกิน....เมื่อยังมีเธอคอยห่วงหา เป็นแรงใจในรักและศรัทธา อุปสรรคใดๆ...ฉันก็พร้อมจะฟันฝ่า ตราบใดที่ความเหนื่อยอ่อนล้า ถูกกำจัดด้วยแค่เพียงหลับตา....แล้วคิดถึงเธอ
18 กุมภาพันธ์ 2546 15:03 น. - comment id 109533
แหมมมม แอบซึ้ง แอบหวานอีกแล้วน่ะค่ะพี่เรา อิอิ กลอนน่ารักจิงๆเลยค่ะพี่ชาย ^______^
18 กุมภาพันธ์ 2546 20:37 น. - comment id 109583
อบอุ่นจริงๆ...เลยนะคร๊าบ
19 กุมภาพันธ์ 2546 14:24 น. - comment id 109656
แหนะ!!!. . .หวานเชียวนะ อ่านไปมดไต่ปาก อ่าๆ ๆ ๆ~~ อย่าต่อยปากเค้าแระกัน อ่ะคึคึ. . . =^___^=
19 กุมภาพันธ์ 2546 20:09 น. - comment id 109713
ขอบคุณคร๊าบบบบบทุกๆคนแต่....ง่ะ...ทำไมต้องแอบหวานด้วยล่ะ...ให้อ่านกันอยู่โต้งๆออกอย่างนี้ อิๆๆๆๆๆ เอออน่ะน้องอ้อม...ทำหน้าแป้นแล้นเลย..ฮ่าๆๆๆๆๆ อบอุ่นอยู่แล้นนนคับสำหรับคนปุ๊กลุ๊กอย่างเรา....รักคุณคับ ฮ่าๆๆๆๆแม่มดน้อยหน้าแป้นแล้นกว่าน้องอ้อมอีก
20 กุมภาพันธ์ 2546 16:21 น. - comment id 109837
สุนทรีจิง ๆ คุณฮัตคุง ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ... อ้อจัง
20 กุมภาพันธ์ 2546 17:36 น. - comment id 109842
ยินดีที่ได้รู้จักครับ......นกสีฟ้า